حالت برنامه (program mode) یکی از حالت های دوربین است که اکثر مردم هرگز آن را امتحان نمی‌کنند زیرا نمی‌دانند که چگونه می‌تواند به عکاسی آن‌ها کمک کند، با این حال، هنگامی که به اندازه کافی در مورد p مود دوربین خود بدانید، می‌توانید حداکثر بهره را از آن ببرید و به همین دلیل است که در این مقاله قصد داریم هر آنچه را که باید در مورد حالت پروگرام دوربین بدانید را به شما بگوییم، با ما در شوت شات همراه باشید.
قبل از هر چیزی خوب است بدانید که حالت های دوربین یک طیف از میزان کنترل را در اختیار شما قرار می‌دهد. در یک طرف، حالت دستی دارید که به شما کنترل کامل بر سه عنصر مثلث نوردهی: سرعت شاتر، دیافراگم و ISO می‌دهد. از طرف دیگر، حالت خودکار دارید که تقریباً هیچ کنترلی بر نوردهی به شما نمی‌دهد، اما حالت P یا برنامه یک حالت نیمه دستی است. دوربین تصمیم می‌گیرد، اما عکاس این قدرت را دارد که برخی از آن‌ها را نادیده بگیرد. عکسبرداری با حالت برنامه مانند عکسبرداری خودکار است، با گزینه‌ای که در صورت نیاز به سرعت تنظیمات را به صورت دستی تنظیم کنید. برخی از عکاسان حالت برنامه را به عنوان حالت اولویت ISO در نظر می‌گیرند، اما، شما می‌توانید کارهای بیشتری با آن انجام دهید. همچنین می توانید نورسنجی، تعادل رنگ سفید، حالت‌های فوکوس و جبران نوردهی را تنظیم کنید.
قبل از شروع، می‌توانید به صورت کامل در مورد اصول زیر در بخش آموزش عکاسی رایگان مطالعه کنید، اما برای ادامه مطلب چکیده‌ای برای شما آورده‌ایم.
حالت برنامه جایی بین اولویت دیافراگم/شاتر و حالت خودکار است و به این صورت عمل می کند: شما ایزو دوربین را تنظیم می‌کنید، در حالی که دوربین شما دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم می کند. حالت برنامه همچنین به شما امکان کنترل سایر ویژگی‌های دوربین، مانند جبران نوردهی را می‌دهد، اما در بخش بعدی درباره آن صحبت خواهم کرد. در حال حاضر، فقط به یاد داشته باشید که حالت برنامه به شما کنترل تنظیم ایزو را می‌دهد، اما دیافراگم و سرعت شاتر را به دوربین شما واگذار می‌کند.
حالت برنامه برای مبتدیانی که به دنبال آشنایی با تنظیمات اولیه دوربین هستند و می‌خواهند در سریع‌ترین زمان به مباحث اولیه آموزش عکاسی مقدماتی تلسط پیدا کنند. همچنین برای موقعیت هایی که سرعت شاتر و دیافراگم اهمیت خاصی ندارند یا نور زیادی برای کار با آن دارید مفید است. بنابراین حرفه‌ای‌ها هم می‌توانند از حالت پروگرام استفاده کنند، فقط باید زمانی که این حالت مفید است را بشناسید، اما کی؟
در حالی که حالت برنامه یا p مود به اندازه اولویت دیافراگم یا اولویت شاتر محبوب نیست، می‌تواند تفاوت زیادی در عکاسی شما ایجاد کند، فقط باید بدانید که چه زمانی از آن استفاده کنید. در اصل، حالت برنامه (program mode) زمانی بهترین عملکرد را دارد که به ISO اهمیت می‌دهید، اما سرعت شاتر و دیافراگم اولویت ندارند. این به این دلیل است که می‌دانید دوربین شما به طور خودکار مقادیر کافی سرعت شاتر و دیافراگم را ارائه می‌دهد یا به این دلیل است که این تنظیمات به طور معنی داری بر نتیجه نهایی تأثیر نمی‌گذارد. بنابراین اگر در خارج از منزل عکاسی می‌کنید و می‌خواهید کمترین نویز را در عکس‌های خود ایجاد کنید، می‌توانید حالت برنامه را انتخاب کنید، ISO پایین را شماره‌گیری کنید و سپس به دوربین خود اجازه دهید بقیه کارها را انجام دهد. یا اگر در زیر چراغ های مصنوعی قدرتمند عکاسی می‌کنید ، ممکن است به دوربین خود بگویید که ایزو را پایین نگه دارد ، پس به آن اعتماد کنید تا متغیرهای دیگر را انتخاب کند.
یکی دیگر از شرایطی که می‌توانید بیشترین بهره را از حالت p دوربین خود ببرید زمانی است که دوربین نوردهی مناسب را انتخاب نمی‌کند. به عنوان مثال فرض کنید از برف عکس می‌گیرید و تصویر خیلی تاریک است. با کمی جبران نوردهی ، می‌توانید روشنایی طبیعی برف را برگردانید (توجه داشته باشید که نمی‌توانید این کار را در حالت خودکار انجام دهید این امکان فقط در حالت‌های اولویت و برنامه موجود است). همچنین می‌توانید بسیاری از تنظیمات دوربین دیگر را در حالی که در حالت برنامه قرار دارند ، از جمله تراز سفیدی ، حالت های نوردسنجی (کامل/مرکز/نقطه) و اینکه آیا دوربین شما باید از فلاش خود استفاده کند یا خیر را تنظیم کنید. البته ، حالت برنامه همیشه بهترین راه نیست. بعضی اوقات، شما می‌خواهید به طور مستقل سرعت شاتر یا دیافراگم خود را تنظیم کنید، در این صورت یکی از گزینه های اولویت یا حتی حالت دستی ، انتخاب مناسبی است. اما وقتی ISO همه چیز مهم است ، حالت برنامه را امتحان کنید.
ما در مورد این که چگونه تغییر ایزو در واقع روشنایی/نوردهی کلی شما را در حالت برنامه تغییر نمی‌دهد، زیاد صحبت کرده‌ایم و این درست است زیرا دوربین شما تغییرات ISO را با تنظیم سرعت شاتر و دیافراگم جبران می‌کند. در واقع، این اغلب چیز خوبی است زیرا دوربین‌ها حالا به اندازه کافی هوشمند هستند تا در اکثر شرایط تنظیم مناسب را انتخاب کنند اما گاهی اوقات دوربین شما اشتباه می‌کند و در مواردی مانند مثالی که بالاتر در مورد صحنه برفی گفتیم، اگر در حالت خودکار عکس می‌گرفتید، گیر می‌کردید و هیچ کاری نمی‌شود کرد. اما اگر در حالت برنامه عکس می‌گیرید، می‌توانید از چیزی به نام جبران نوردهی برای روشن یا تاریک کردن نوردهی در دوربین استفاده کنید که خیلی اگر با حالت های نورسنجی آشنا باشید خیلی پیچیده نیست، مراحل زیر را دنبال کنید.
این بسیار ساده است، اما می‌تواند در موقعیت‌هایی که مدام عکس‌هایی با نوردهی بیش از حد یا کم نور دریافت می‌کنید، نجات‌بخش باشد!
حالت برنامه یک گزینه کوچک اما مفید است، حتی اگر اغلب به خاطر دستی، اولویت دیافراگم و اولویت شاتر نادیده گرفته شود. بنابراین دفعه بعد که نمی‌خواهید همه کارها را خودتان انجام دهید اما از طرفی هم نمی‌خواهید تمام کنترل دوربینتان را رها کنید، حالت برنامه را در نظر بگیرید. ممکن است از خود بپرسید: «آیا باید دیافراگم را تنظیم کنم؟ و آیا باید سرعت شاتر را تنظیم کنم؟ اگر پاسخ «نه» است، احتمالاً حالت برنامه بهترین گزینه شماست! حالا یک سوال از شما: آیا از حالت برنامه استفاده می‌کنید؟ آیا قصد دارید استفاده از آن را شروع کنید؟ چرا و چرا نه؟ در موردش چی فکر می‌کنید؟ نظرات خود را در نظرات زیر به اشتراک بگذارید!
منبع:photoworkout.com
