عکاسی با سرعت شاتر پایین یکی از خلاقانه‌‌ترین و جذاب‌ترین راه‌ها برای ثبت تصاویری خیره‌کننده است. سرعت شاتر به دو صورت روی دوربین شما کار می‌کند: می‌توان از آن برای ثابت کردن حرکت استفاده کرد تا همه چیز در کادر خوب و واضح باشد. یا می‌توان از آن برای محو کردن حرکت استفاده کرد، بنابراین برخی از موارد در کادر تار می شوند و ظاهری منحصر به فرد به تصویر می دهند. اینها تصاویری هستند که احتمالاً در دنیای واقعی وجود ندارند، اما به شدت زیبا هستند. در این مثاله قرار است به نحوه ثبت تصاویر با کاهش سرعت شاتر بپردازیم، با ما در شوت شات همراه باشید.
در یک جمله؛ شاتر آهسته از سرعت 1 تا 30 ثانیه متغییر است. دوربین‌ها دارای عملکردهایی هستند که اجازه می‌دهد نور وارد لنز شود و به سنسور تصویر برخورد کند و سرعت شاتر تنظیم دوربین است که تعیین می کند شاتر دوربین چه مدت باز بماند تا سنسور در معرض نور قرار گیرد. این به عنوان نوردهی طولانی برای سرعت های پایین تر (یعنی عکاسی با سرعت شاتر آهسته تر) و نوردهی کوتاه برای سرعت‌های بیشتر (یعنی عکاسی با سرعت شاتر بالا) شناخته می‌شود.
هنگامی که دوربین خود را روی حالت خودکار تنظیم می‌کنید و از یک صحنه روشن عکاسی می‌کنید، دوربین سرعت شاتر را افزایش می‌دهد زیرا میداند که باید سنسور را برای مدت کوتاهی در معرض نور قرار دهد تا نور را به حداقل برساند. در صحنه‌های تاریک تر، به طور خودکار سرعت شاتر را کاهش می‌دهد تا نور بیشتری به سنسور برخورد کند. یکی دیگر از جنبه‌های سرعت شاتر پایین این است که می‌توانید حرکت را ثبت کنید. با سرعت شاتر بالا، پرنده‌ای یخ زده در هوا آویزان می شود اما با کاهش سرعت شاتر، لبه‌های سوژه‌های متحرک شما محو می‌شوند و این می‌تواند زیبا باشد.
سرعت شاتر روی بدنه دوربین و/یا در منوهای دوربین قابل تنظیم است. دوربین‌های DSLR مدرن مانند دوربین‌های Canon و Nikon دارای یک شماره‌گیر فرمان با تنظیمات اولویت شاتر هستند. در دوربین‌های کانن، تنظیم tv برای مقدار زمان است و در دوربین‌های DSLR نیکون، حالت اولویت شاتر یک S روی کلید کنترل اصلی است. حتی دوربین های فعلی گوشی های هوشمند نیز امکان تغییر سرعت شاتر را دارند.هنگامی که اولویت شاتر را انتخاب کردید، از یک شماره‌گیری فرعی برای کنترل سرعت شاتر استفاده کنید. تغییر دستی سرعت شاتر باعث می شود که دوربین به طور خودکار ISO و دیافراگم را تنظیم کند تا تصویری با نوردهی خوب ارائه دهد. یکی از معایب بالقوه این است که تغییر دیافراگم می تواند تأثیر چشمگیری بر ترکیب شما داشته باشد زیرا ممکن است عمق میدان مورد نظر خود را از دست بدهید (یعنی عناصر خارج از فوکوس).
راه حل این است که از حالت دستی دوربین خود استفاده کنید. در حالت دستی، سرعت شاتر و دیافراگم را شماره گیری می‌کنید، در حالی که دوربین ممکن است در مورد مشکل نوردهی به شما هشدار دهد، بقیه موارد به شما بستگی دارد. برای به دست آوردن نوردهی صحیح، باید دیافراگم و ISO را به دقت مدیریت کنید. هنگامی که سنسور برای مدت طولانی تری در معرض نور قرار می گیرد، نور بیشتری به آن برخورد می کند. اگر دیافراگم و ISO را کنترل نکنید، تصاویر شما بیش از حد نوردهی می شوند. سرعت شاتر کمتر به این معنی است که می توانید ISO را پایین بیاورید. همچنین ممکن است مجبور شوید دیافراگم لنز را کاهش دهید تا میزان نور ورودی را کاهش دهید. اگر دوره آموزش مقدماتی عکاسی را مشاهده نکرده‌اید فقط به یاد داشته باشید: هرچه دیافراگم کوچکتر باشد، می توانید به عمق میدان کمتری برسید. این یک تعادل دشوار است، اما با تمرین و آزمایش بیشتر، می توانید بر این عملکردهای مهم دوربین خود مسلط شوید.
سرعت شاتر پایین تر دوربین می‌تواند جلوه‌های حرکتی دلپذیری بدهد و باعث تاری حرکت شود. از آن به نفع خود استفاده کنید و عکس‌های هیجان انگیز و پویا ایجاد کنید که حرکت بخشی از داستان را بیان می‌کند. به عنوان مثال، یک منظره خیابانی را در نظر بگیرید و کمی تاری حرکت ایجاد کنید، ناگهان افراد، اتومبیل‌ها یا پرواز کبوترها در حال حرکت به نظر می‌رسند. از تاری حرکت در عکس‌های منظره استفاده کنید، جایی که تاب خوردن درختان یا عبور ابرها می‌تواند الگوهای آب و هوا و حرکت را نشان دهد. بهترین تنظیمات به آزمون و خطا نیاز دارند. شروع از حدود 1/30 و کاهش تدریجی سرعت تا 1/15 یا 1/10 ثانیه باعث تاری حرکت زیبایی می‌شود. به یاد داشته باشید که برای بهترین نتیجه به لرزشگیر تصویر یا سه پایه نیاز دارید.
یکی از راه‌های خلاقیت در عکاسی با سرعت شاتر آهسته، تکان دادن یا زوم کردن عمدی با لنز زوم در طول نوردهی است. لرزش عمدی دوربین بسیار شبیه به ثبت تصاویر متحرک تاری است. تفاوت این است که به جای اینکه سوژه شما حرکت کند، دوربین را حرکت می‌دهید. لرزش برنامه ریزی شده دوربین تصاویری پویا و پرانرژی ارائه می‌کند و با حرکت سریع دوربین به سمت سوژه یا دور شدن از آن به دست می‌آید. به یاد داشته باشید که فقط کسری از ثانیه برای انجام حرکت فرصت دارید. همچنین می‌توانید با زوم کردن یا کوچک‌نمایی لنز در حین فعال کردن شاتر، به این ظاهر دست پیدا کنید و عکس های انتزاعی زیبایی خلق کنید. مطمئن شوید که لرزشگیر تصویر را خاموش کرده و با این تکنیک ها در حدود 1/15 ثانیه تمرین کنید.
عکاسی پنینگ در حالی که شاتر دوربین باز است یکی از تکنیک‌های عکاسی خلاقانه است. جابجایی دوربین خود در یک مسیر افقی چالش برانگیز است، اما نتایج ثمربخش است. توضیح کامل عکاسی پنینگ در این مقاله نمی‌گنجد، بنابراین می‌توانید مقاله اختصاصی آن را بخوانید. اما به طور خلاصه، در عکاسی پنینگ مانند تاری حرکت، شما سعی می‌کنید از سوژه‌ای که به نظر می رسد در حال حرکت است عکس بگیرید اما یک تفاوت وجود دارد و آن این است که شما باید دوربین خود را هماهنگ با سوژه حرکت دهید تا پس زمینه تار شود و سوژه واضح باقی بماند.
سعی کنید از دوچرخه سواران یا اتومبیل هایی که در مسیری مقابل شما حرکت می کنند عکاسی کنید. بازوهای خود را قفل نگه دارید و بدن خود را در قسمت باسن بچرخانید، کمی مانند سه پایه. با سرعت شاتر 1/30 ثانیه شروع کنید و در حالی که شروع به حرکت می‌کنید شاتر را رها کنید. ترفند این است که حرکت بدن خود را با همان سرعت سوژه متحرک حفظ کنید.
نقاشی نور روشی سرگرم کننده و خلاقانه برای عکاسی با سرعت شاتر پایین تر در شب است. دوربین خود را روی سه پایه قرار دهید و سرعت شاتر را برای مدت طولانی‌تری تنظیم کنید. اکنون می‌توانید با یک جسم نورانی جلوی دوربین حرکت کنید. سنسور دوربین هر حرکتی را در پس زمینه‌ای کاملا ثابت و تاریک ضبط می‌کند. تصاویر ردی از نور را نشان می‌دهند که توسط جسم نورانی در طول مدت نوردهی ایجاد شده است. می توانید از یک فندک، مشعل، نور گوشی و یا هر چیز نورانی دیگری استفاده کنید. با عکاسی از قطارهای ماشین در حالی که در خیابان حرکت می کنند، نقاشی نور را تمرین کنید. مطمئن شوید که سرعت شاتر شما به اندازه کافی آهسته است تا مسیر را ثبت کنید. از 5 تا 10 ثانیه شروع کنید.
یکی از جلوه های خیره کننده در عکاسی حرکت آب است. شگفت‌انگیز است که سرعت شاتر پایین هنگام عکاسی از عناصر طبیعی مانند آب متحرک یا ابرهای فرورفته چه چیزی می‌تواند ارائه دهد. کاهش سرعت شاتر حس حرکت را در ابرها اضافه می‌کند. آن‌ها به جای ثابت ماندن، گسترش می‌یابند و خطوط پیشرو ایجاد می کنند، به خصوص اگر از شما دور می‌شوند. سرعت شاتر آهسته تر، یک عکس معمولی از آبشار را به یک ترکیب جادویی تبدیل می‌کند. آب در هم می‌آمیزد تا نوارهای سفید و درازی را تشکیل دهد. یک جریان روان، یک مرکز پویا در یک عکس منظره ایجاد می‌کند. با سرعت کمتر، موج های آب صاف می‌شوند. در حالت ایده آل، سرعت را به 1/15 ثانیه کاهش دهید.
عکاسی با سرعت شاتر پایین در طول روز باعث می‌شود نور بیشتری وارد شود. نوردهی طولانی در طول روز همیشه در معرض خطر ارائه تصاویر با نوردهی بیش از حد است. هر چه مدت زمان بیشتری شاتر را در معرض نور روز قرار دهید، تصویر شما روشن‌تر خواهد شد. برای مبارزه با این، سرعت شاتر خود را به دقت مدیریت کنید، از دیافراگم باریک استفاده کنید و ISO را تا حد امکان پایین نگه دارید. همچنین می‌توانید فیلتری را روی لنز خود اعمال کنید که میزان تابش نور به سنسور دوربین را کاهش می‌دهد. با این کار، به ظاهری با سرعت‌های آهسته دست مییابید و تصویری به درستی نوردهی می‌کنید.
نوردهی حدود 30 ثانیه در شب می‌تواند در عکاسی از آسمان و ستاره‌ها مفید باشد. نوردهی طولانی در شب کمی پیچیده‌تر است زیرا نور بسیار کمی برای گرفتن یک تصویر وجود دارد. کاربردهای زیادی برای نوردهی طولانی تر در شب وجود دارد مانند نقاشی با نور که به آن اشاره کرئیم.. اما یکی از جذاب‌ترین اشکال نوردهی طولانی مدت، عکاسی نجومی است. با شرایط مناسب و سرعت شاتر که چند دقیقه یا چند ساعت طول می کشد، مسیرهای ستارگان و هسته کهکشانی کهکشان راه شیری را ثبت خواهید کرد. این کار به آمادگی و تمرین زیادی نیاز دارد، بنابراین حتما راهنمای ما برای عکاسی نجومی را بررسی کنید.
شما به سادگی می‌توانید دوربین خود را بردارید، سرعت شاتر پایین را تنظیم کنید و به شهر بروید و عکس بگیرید. اما همانطور که متوجه شدیم، قوانین عکاسی همیشه با ایجاد نوردهی صحیح مطابقت ندارند. راه حل های ساده و مقرون به صرفه ای وجود دارد که به شما در عکاسی با سرعت شاتر پایین و نوردهی طولانی کمک می‌کند.
برخی از دوربین‌ها و لنزهای دیجیتال دارای تثبیت‌کننده تصویر هستند. یک ویژگی داخلی الکترونیکی یا مکانیکی که لرزش دوربین را دریافت و آن را تصحیح می‌کند. با استفاده از آن، سرعت شاتر به میزان قابل توجهی کمتر امکان پذیر است. علاوه بر این، عکاسی با دست را می‌توان بدون نتایج تار به دست آورد.
همانطور که بحث کردیم، سرعت پایین‌تر باعث تار شدن تصاویر می‌شود. سه پایه ها برای ثابت نگه داشتن دوربین شما طراحی شده اند و برای حرکت سریع و روان مفید هستند. سه‌پایه‌ها یک «سر» دارند که می‌توان آن را در جهت‌های مختلف چرخاند و کج کرد تا از تلاش‌های خلاقانه شما پشتیبانی کند.
با سرعت شاتر پایین، هر حرکتی در دوربین عکس‌های شما را خراب می‌کند. یک راه ساده برای جلوگیری از لرزش دوربین این است که دوربین خود را لمس نکنید. دوربین‌ها دارای تایمر خودکار با تاخیر 2، 5 یا 10 ثانیه هستند. این به شما آزادی می‌دهد تا همه چیز را تنظیم کنید، دکمه را فشار دهید و از دوربین فاصله بگیرید. روش دیگر، استفاده از شاتر از راه دور سیمی یا بی سیم است. این دستگاه ها عملکرد دکمه شاتر را بدون نیاز به لمس دوربین تکرار می‌کنند.
سرعت شاتر آهسته شاتر در طول روز می‌تواند منجر به نوردهی بیش از حد تصاویر شود. برای مبارزه با این، یک فیلتر ND یا Neutral Density را به جلوی لنز اضافه کنید. اینها دارای طیف وسیعی از مقادیر برای فیلتر کردن نور هستند. فیلترهای متغیر به شما این امکان را می‌دهند که جلوی فیلتر را بچرخانید تا قدرت فیلتراسیون را تغییر دهید.
دلایل متعددی برای عکاسی با سرعت شاتر پایین وجود دارد که در این مقاله از آموزش عکاسی آنلاین با شوت شوت به آن پرداختیم. برخی از آن‌ها خلاقانه هستند و برخی به سادگی اجازه ورود نور کافی برای گرفتن عکسی با نوردهی خوب دارند. صرف نظر از انگیزه های شما، درک نحوه کنترل شاتر برای جلوه‌های مختلف به شما کمک می کند تا به نتایج دلخواه خود در عکاسی برسید. در نهایت همه چیز به تمرین بیشتر بستگی دارد، سرعت‌های مختلف را امتحان کنید تا مهارت‌هایتان را ارتقا دهید.
