در آغاز ابتدای آموزش عکاسی و مطالعات مبانی نظری احتمال آنکه با نام سباستیائو سالگادو رو به روی شویم، بسیار بسیار بالاست. سالگادو یک لیتوانیائی برزیلی و ششمین فرزند از خانواده مردی چوپان است. در دوره کودکی بعد از چندسالی خانه به دوشی، سرانجام به سائوپولو رفت و در آنجا به تحصیل در رشته اقتصاد پرداخت. در سال 1969 به دلیل مخالفت با حکومت دیکتاتوری نظامی از پاریس متواری شد. سالگادو پس از دریافت دکترای اقتصاد به عنوان اقتصاددان برای سازمان بین‌المللی قهوه مشغول به کار شد. مأموریت‌های کاری او برای بانک جهانی که معمولا به کشورهای افریقایی بود، سرآغاز علاقمندی و گرایش به عکاسی در او شد و در طی یکی از همین مأموریتها درست هنگامی که 30 سال تمام داشت در سال 1973 به عکاسی روی آورد.
در همان سال با دوربین همسرش سفر به افریقا را آغاز کرد و پس از آن بود که به طور جدی تصمیم به تغییر شغل گرفت. در آغاز با آژانس عکس سیگما و گامای پاریس به همکاری پرداخت و سرانجام در سال 1979 به آژانس عکس مگنوم دعوت شد. وی این آژانس را در سال 1994 ترک کرد و آژانس عکس خودش با نام «تصاویر آمازون» را دایر کرد.
یک روز عکاسی حمله تمام و کمالش را به زندگی من انجام داد. عکاس شدم، از همه چیز دست شستم و عکاس شدم و شروع به عکاسی کردم که برایم مهم بود. خیلی از مردم به من می‌گفتند که تو روزنامه‌نگاری، که تو یک عکاس مردم شناسی، یک عکاس اکتیویست هستی. اما چیزی بیشتر از آن بود. عکاسی زندگی من شد. من کاملا درون عکسهایم زندگی می‌کردم با انجام پروژه‌های طولانی مدت.
(برگرفته از تدتاک)
