این مقاله برای عکاسان مبتدی است که مدتی عکاسی کرده‌اند و حالا قصد دارند با استفاده از حالت دستی دوربین، سطح عکاسی خود را بهبود دهند اگر شما هم جزو این دسته هستید، در این مقاله از آموزش عکاسی آنلاین قصد داریم تا همه چیز در مورد حالت دستی (manual) در عکاسی را بررسی کنیم، پس تا انتهای مطلب با ما در شوت شات همراه باشید. قبل از شروع یک نکته مهم! اگر به طور کامل در مورد اصطلاحاتی در این مطلب گفته می‌شود (مثل سرعت شاتر، ایزو، دیافراگم و عمق میدان) تسلط ندارید، دست نگه دارید و ابتدا مطلب مربوط به هر کدام را مطالعه نمایید
برای شروع، دوربین خود را روی حالت دستی تنظیم کنید. این کار بسیار آسان است. اکثر دوربین‌ها دارای یک دیالر “PASM” در بالای دوربین هستند که می‌توانید حالت های دوربین عکاسی خود را با استفاده از آن تغییر دهید. به سادگی صفحه را به سمت حرف “M” بچرخانید. در حالت دستی، عکاس هم دیافراگم و هم سرعت شاتر را تعیین می کند و به آنها کنترل کامل بر نوردهی تصویر نهایی می دهد. این به شما آزادی خلاقیت کامل را نسبت به محصول نهایی می دهد، اما برای تسلط حالت منوال دوربین باید درک کاملی از سایر پارامترهای تاثیرگذار بر عکس داشته‌باشید که در ادامه به معرفی هر کدام خواهیم پرداخت.
در مرحله بعد از حالت دستی در عکاسی، شما باید تراز سفیدی یا وایت بالانس را تنظیم کنید. اینها احتمالاً در طول عکسبرداری شما تغییر نخواهند کرد مگر اینکه چیزی در مورد محیط شما تغییر کند. تراز سفیدی (WB) به رنگ نور مربوط می‌شود بنابراین تنظیمات حسگر شما باید با رنگ نوری که دریافت می‌کند مطابقت داشته باشد تا نور را همانگونه که هست ثبت کند. البته همه چیز به نگاه هنری شما و شرایط محیطی بستگی دارد و به همین دلیل تنظیم درست وجود ندارد، در واقع، زمانی که برای مدتی به صورت دستی عکاسی می‌کنید، رنگ نور را خودتان می‌بینید و متوجه می‌شوید که بسته به آنچه می بینید باید وایت بالانس خود را تغییر دهید.
تنظیم تراز سفیدی بسیار آسان است. می‌توانید این کار را با یک دکمه اختصاصی WB روی دوربین خود انجام دهید، یا همچنین می‌توانید به منوی دوربین خود بروید تا تنظیمات مناسب برای محیط خود پیدا کنید. تعادل رنگ سفید بسیار مهم است، اما تنظیمات کلی وجود دارد که می‌تواند در بسیاری از سناریوهای معمول در فضای باز کار کند. بنابراین WB خود را برای شروع روی چیزی شبیه به 5260 (نور روز) تنظیم کنید، و وقتی متوجه شدید که آیا آن تنظیم را دوست دارید یا نه، می‌توانید آن را روی چیزی بیشتر به سلیقه خود تنظیم کنید. بعداً، اگر دوست دارید تصاویرتان کمی آبی‌تر به نظر برسند، WB خود را روی یک عدد کوچکتر مانند 5000 تنظیم کنید.
تنظیم مهم بعدی در حالت دستی انتخاب حالت نورسنجی مناسب است. این همچنین می‌تواند در طول عکسبرداری تغییر کند، اما معمولاً یک روش اندازه‌گیری مورد علاقه خود را ایجاد می‌کنید و تا زمانی که شرایط به روش دیگری نیاز داشته باشد، به آن ادامه می‌دهید. برای یک مبتدی، یک روش اندازه‌گیری عمومی خوب، حالت نورسنجی «ماتریسی» است که نورسنجی را با توجه به شرایط کلی صحنه انجام می‌دهد و به همین دلیل یک حالت همه کاره برای نورسنجی خواهد بود. بنابراین برای شروع عکاسی در حالت منوال، روش نورسنجی خود را روی “Matrix” تنظیم کنید. با این حال، اشیا خیلی تاریک یا خیلی روشن به نظر می‌رسند، ممکن است لازم باشد به دیگر حالت‌های نورسنجی مانند نقطه‌ای بروید تا سوژه شما به درستی نوردهی شود.
در این مرحله باید تنظیمات ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم را مشخص کنید که سه جز اصلی از مثلث نوردهی هستند، اما ما توصیه می‌کنیم با ISO دوربین خود شروع کنید. شما باید یک ایزو را بر اساس شرایط نوری جایی که قرار است عکاسی کنید انتخاب کنید. بنابراین، برای مثال، دوربین خود را بردارید و از درب ورودی بیرون بروید. نور را ارزیابی کنید آیا یک روز آفتابی روشن است؟ آیا روز ابری است؟ آیا روز تاریک و تاریکی است؟ بیایید بگوییم که یک روز آفتابی روشن است. در این صورت، ایزو خود را روی کمترین عدد، مانند ISO 100 تنظیم کنید. اگر روز ابری است، ممکن است لازم باشد ISO خود را روی مقدار بزرگتری مانند ISO 400 تنظیم کنید، و اگر روز تاریک و تاریک است، ممکن است لازم باشد ISO را بیشتر به چیزی مانند ISO 800 یا حتی ISO 1600 تغییر دهید.
در مرحله بعد از عکاسی با حالت دستی، باید در مورد دیافراگم لنز خود تصمیم بگیرید. آیا می‌خواهید عکس‌های نزدیک با آن پس زمینه‌های تار زیبا داشته باشید؟ آیا می‌خواهید تصاویری واضح از جلو تا عقب داشته باشید؟ آیا چیزی در این بین می‌خواهید؟ فرض کنید می‌خواهید یک عکس نزدیک با بوکه زیبا داشته باشید. دیافراگم خود را روی کمترین عدد f که دوربینتان دارد، مانند f/2 یا f/3.5 تنظیم کنید. آیا یک عکس منظره واضح و زیبا می‌خواهید؟ دیافراگم خود را برای شروع روی f/5.6 یا f/8 تنظیم کنید. آیا چیزی بین این دو می خواهید؟ دیافراگم خود را در محدوده متوسط، شاید f/4 تنظیم کنید.
دیافراگم ممکن است برای مبتدیان کمی گیج کننده باشد، زیرا عدد کوچکی مانند f/2 نشان دهنده دیافراگم بزرگتر است، در حالی که عدد بزرگی مانند f/16 نشان دهنده دیافراگم کوچکتر است. اینکه بتوانید میزان فوکوس خود را کنترل کنید مهم است و می‌توانید درباره عمق میدان با جزئیات بیشتری بخوانید تا بفهمید که متغیرهای مختلف چگونه بر تصاویر شما تأثیر می‌گذارند. مهمتر از همه، فاصله دوربین تا سوژه را دست کم نگیرید. البته تنها تاثیر دیافراگم به عمق میدان مربوط نمی‌شود و به صورت مستقیم روی میزان روشنایی تصاویر شما تاثیرگذار خواهد بود، هر چه دیافراگم بسته‌تر باشد، تصویر شما تاریک‌تر خواهد بود و بالعکس.
سومین و آخرین مورد از سه ضلع مثلث نوردهی در عکاسی، سرعت شاتر است. این یکی همیشه باید آخرین تنظیم حالت دستی در عکاسی باشد، زیرا به تنظیمات دیگر بسیار وابسته است. هر دو تنظیمات ایزو و دیافراگم دوربین که قبلاً تنظیم کرده‌اید، به دوربین شما می‌گویند که چه مقدار نور باید از لنز وارد شود و حسگر دوربین شما چگونه آن را جذب می‌کند. اکنون باید آن نور را با سرعت باز و بسته شدن شاتر دوربین هنگام گرفتن عکس کنترل کنید. هنگامی که دوربین خود را روی حالت دستی تنظیم می‌کنید، نشانگر سرعت شاتر شما در منظره یاب شما به صورت دسته‌ای از خطوط عمودی کوچک به دو نیم شده با یک خط عمودی بزرگتر درست در وسط ظاهر می شود (برخی دوربین ها نوارهای اندازه گیری را در طرفین دیگر نشان می دهند. منظره یاب). اگر مقاله دیگر در مورد سرعت شاتر را خوانده باشید، می دانید که سرعت شاتر بیشتر، نور ورودی به سنسور را محدود می‌کند و به همین دلیل عکس‌های شما تاریک‌تر می‌شوند.
با این اوصاف، واضح است که سرعت شاتر کمتر نور بیشتری را راهی سنسور می‌کند و به همین دلیل تصاویر روشن‌تر می‌شوند. با این وجود یک نکته خیلی مهم وجود دارد و آن این است که در سرعت شاتر پایین، کوچک‌ترین حرکت دوربین یا سوژه باعث می‌شود تا عکس تار شود. بنابراین اگر سوژه شما متحرک است باید سرعت شاتر بیشتری را انتخاب کنید که در این صورت تصویر شما تاریک خواهد شد، پس ناچارید تا به مراحل قبل برگردید و با افزایش میزان میزان ایزو یا گشودگی دیافراگم، نوردهی را جبران کنید.
خوب، حالا شما آماده‌اید تا بتوانید حالت دستی در عکاسی را امتحان کنید. یک روز آفتابی را برای شروع انتخاب کنید. برای شروع ، وایت بالانس 5260، نورسنجی ماتریسی، ایزو 100، دیافراگم f/5.6 و سرعت شاتر را طوری انتخاب کنید که نورسنج عدد 0 را نشان دهد و به این ترتیب مثلث نوردهی در تعادل خواهد بود. در این روز آفتابی، سرعت شاتر ممکن است چیزی در حدود 1/500 ثانیه باشد، اما می‌تواند از نظر مقدار بزرگتر یا کوچکتر باشد. همه چیز به این بستگی دارد که آیا شما در حال عکاسی از سوژهایی در سایه‌ها هستید یا نور روشن، درختان تیره یا رنگ های روشن. چطور انجامش دادی؟ اگر عکس وحشتناکی گرفتید، ناامید نشوید، فقط دوباره تلاش کنید.
یک چیز دیگر؛ شما باید با فرمت RAW عکاسی کنید تا بتوانید هنگام اشتباه عکس های خود را تنظیم کنید. اگر نرم افزاری برای پس پردازش ندارید، توصیه می‌کنم از نرم افزار دوربین خود برای انجام تصحیح نوردهی خود استفاده کنید (مانند Capture NX-D). از آنجا، شما باید بتوانید ویرایش‌های اولیه، مانند برش، صاف کردن تصویر یا تغییر رنگ ها، و تبدیل به فرمت فایل JPEG را انجام دهید.
منبع: expertphotography.com
