اولین قدم در جلوگیری از کپی تصاویر این است که اطمینان حاصل کنید که عکس‌های شما دارای کپی رایت هستند. خوشبختانه، در اکثر کشورها این امر به طور خودکار هنگام ایجاد عکس اتفاق می‌افتد، از جمله در ایالات متحده، بریتانیا، اتحادیه اروپا و کانادا. هیچ اقدامی از طرف شما لازم نیست، و شما تمام حقوق قانونی لازم برای بازیابی هزینه های از دست رفته ناشی از استفاده غیرمجاز را برای محافظت از تصاویر دارای کپی‌رایت خود را خواهید داشت. در حالی که موارد فوق برای اکثریت قریب به اتفاق عکس های آنلاین کافی است، در موارد خاص حتی ممکن است بخواهید عکس خود را در دفتر کپی رایت ایالات متحده (یا نهاد دولتی مشابه) ثبت کنید. این به شما امکان می دهد تا به طور بالقوه خسارات و هزینه‌های قانونی را نیز بازیابی کنید، اما این احتمال فقط برای کارهای غیرعادی با ارزش( ریسک) بالا ضروری است. در این مطلب قصد داریم تا به صورت کامل روش های محافظت از تصاویر دارای کپی‌رایت در فضای اینترنت را به شما نشان دهیم، تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
هر یک از روش هایی که در ادامه برای جلوگیری از کپی تصاویر گفته خواهد شد، کپی عکس را برای بازدیدکنندگان اینترنتی مبتدی دشوارتر می کند. با هر مثال، اگر می‌خواهید نحوه اجرای هر یک از این ویژگی‌های حفاظتی را یاد بگیرید. محافظت از تصاویر دارای کپی‌رایت به خصوص زمانی که بخواهید یک پورتفولیو عکاسی داشته باشید اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، چرا که استفاده از عکس هایی که توسط دیگران نیز استفاده می شوند و حق کپی رایت آن ها برای شما محفوظ نیست، می‌تواند برای ثابت کردن حق مالکیت شما دردسرساز باشد.
به منظو محافظت از تصاویر دارای کپی‌رایت از طریق سخت‌تر کردن کپی کردن آن اولین راهکار استفاده از لایه‌های پنهان است به این منظور که: تصویر واقعی را پشت یک تصویر شفاف پیش زمینه قرار دهید. تصویر آنلاین کاملاً عادی به نظر می رسد، اما هر زمان که شخصی سعی کند روی آن کلیک راست کرده و آن را ذخیره کند، فایل حاصل تصویر پیش زمینه خالی خواهد بود و نه پس زمینه. کافی است این راهکار ساده را انجام دهید تا به بازدیدکنندگان تصاویرتان این موضوع را نشان دهید که چقدر در جلوگیری از کپی تصاویر خود مصمم هستید.
کاشی کاری گزینه دیگر این است که عکس خود را به کاشی های تصویر کوچکتر تقسیم کنید. این کاشی های کوچک به عنوان یک تصویر پیوسته ظاهر می‌شوند، اما هر کسی که بخواهد تصویر شما را کپی کند، در نهایت تنها یک قطعه کاشی را در هر زمان ذخیره می‌کند. با این حال، رویکرد کاشی کاری همچنین به این معنی است که وب سرور شما مجبورا چندین فایل را به جای یک فایل ارائه می دهد – که ممکن است باعث کندی بارگیری صفحه وب شود و به طور بالقوه می تواند نیازهای سرور شما را افزایش دهد. جدا کردن هر عکس به کاشی های کوچکتر به منظور محافظت از تصاویر دارای کپی‌رایت نیز می تواند بسیار وقت گیر باشد، بنابراین این گزینه معمولاً استفاده نمی‌شود. سعی کنید یکی از دو مثال بالا را ذخیره کنید تا ببینید چه اتفاقی می افتد. با این حال، هر دو روش جلوگیری از کپی تصاویر را می توان با استفاده از قابلیت ضبط صفحه یا «پرینت صفحه»(کلید prtsc در کیبورد) و در مورد لایه شفاف، با بررسی کد HTML وب سایت، غیرفعال کرد.
اینها راه خوبی برای روشن کردن این موضوع است که شما در مورد حفاظت از کپی رایت جدی هستید. آنها همچنین احتمال دریافت اعتبار را حتی زمانی که یک تصویر بدون اجازه شما کپی شده است، بیشتر می کنند
برای اضافه کردن لایه خود: (i) یک لایه متن پیش‌زمینه با اطلاعات مالکیت خود ایجاد کنید، (ب) رنگ متن را سیاه یا سفید تنظیم کنید، (iii) شفافیت لایه را نزدیک به 50% تنظیم کنید و (iv) افکت‌های لایه را اضافه کنید از جمله درخشش بیرونی و ظاهر برجسته (که حذف واترمارک را دشوارتر می کند).
با این حال، یک مشکل بزرگ با واترمارک ها این است که می توانند حواس را از تصویر شما منحرف کنند – به طور بالقوه دلیل به اشتراک گذاری آن را در وهله اول نفی می کنند. از سوی دیگر، اگر واترمارک خیلی ظریف باشد، اغلب به این معنی است که می توان آن را به راحتی ویرایش کرد. بنابراین، یک واترمارک قابل مشاهده فقط برای انواع خاصی از تصاویر آنلاین مناسب است، مانند عکس های نمایشی( دمو) ارسال شده به مشتریان، یا گرافیک های رایانه ای که برای فروش در نظر گرفته شده است.
یک استثنا استفاده از چیزی مانند Digimarc است. این نرم افزار واترمارک را به صورت دیجیتالی کدگذاری می‌کند که نویز تصویری است که برای چشم ما نامحسوس است، اما توسط کامپیوتر با نرم افزار مناسب قابل تشخیص است. واترمارک Digimarc همچنان می تواند حذف شود، اما تنها در صورتی که متخلف بداند که در وهله اول وجود دارد. یک نقطه ضعف این است که این افزایش نویز ممکن است اندازه فایل تصویر شما را نیز افزایش دهد.
توجه: Digimarc به طور پیش فرض در فتوشاپ تعبیه شده است. از منوی بالا، “Filter > Digimarc > Embed Watermark…” را انتخاب کنید و می توانید واترمارک خود را اضافه کنید. با این حال، این ویژگی رایگان نیست و ممکن است برای یک عکاس معمولی هزینه بالایی داشته باشد.
جایگزینی برای واترمارک، ایجاد یک قاب برای تصویرتان است که می توانید نام و سایر جزئیات عکس تان را بر روی آن فهرست کنید. این امر حتی زمانی که عکس در سایت دیگری استفاده می شود، اعتبار فوری به شما می‌دهد، اما همچنین ساده ترین نوع انتساب برای حذف است.
صرف نظر از این، واترمارک ها و قاب های تصویر ممکن است از شما بخواهد که نسخه های بیشتری از تصویر خود را نگه دارید – که روند کار ویرایش عکس شما و همچنین کپی تصاویر دارای کپی‌رایت را پیچیده تر می‌کند. با این حال، اگر کنترل کاملی بر وب سرور خود دارید، ممکن است قادر باشید به سادگی این فرآیند را با ایجاد خودکار واترمارک یا فریم تصویر توسط سرور برای کپی رایت کردن عکس ها انجام دهید.
این روش می‌تواند روشی بسیار مؤثر برای آگاه ساختن بازدیدکنندگان‌تان باشد درباره اینکه شما در مورد محافظت از تصویر جدی هستید و اطمینان حاصل کنید که هر زمان که سعی می‌کنند تصویر شما را ذخیره کنند، پیغام کپی رایت دریافت می‌کنند. سعی کنید روی تصویر سمت چپ کلیک راست کنید و به جای منوی معمول «ذخیره به عنوان» (save as) ؛ یک پیغام خواهید دید.
این روش از جلوگیری کپی تصاویر، از هر نوع کلیک راست یا ذخیره در مرورگرهای استاندارد جلوگیری می‌کند و می تواند با استفاده از برنامه ای به نام swfIR پیاده سازی شود. با این حال، اگر بازدیدکننده کد منبع HTML صفحه را مشاهده کند، همچنان می تواند به تصویر اصلی دسترسی داشته باشد.
می‌توانید با به کارگیری ترکیبی از واترمارک‌های تصویر، کپی رایت ابرداده IPTC و دادن لینکی به مجوز استفاده، شرایط مالکیت و استفاده خود را مشخص کنید. در اینجا شاید بد نباید به nft و تاثیر آن در عکاسی اشاره کنیم، بسیاری از افراد از فناوری nft و عکاسی استفاده می کنند. به این ترتیب نه تنها فقط یک نمونه از یک عکس برای استفاده وجود خواهد داشت، بلکه می توانید از این طریق درآمد بالایی نیز کسب کنید.
اگر شرایط استفاده شما چیزی بین پیش‌فرض حق نسخه‌برداری «تمام حقوق محفوظ است» (محدودیت کامل) یا دامنه عمومی (استفاده آزاد) است، ممکن است بخواهید لینکی به یکی از مجوزهای Creative Commons ارائه دهید. اینها روشی آسان، استاندارد و کاملاً شناخته شده برای تعیین مجوزهای کپی رایت شما هستند.
اطلاعات کپی رایت عکس های شما همچنین می تواند در فایل فراداده تصویر ذخیره شود. اگر از فرمت فایل RAW استفاده می‌کنید، باید نرم‌افزار توسعه RAW خود را طوری پیکربندی کنید که هنگام توسعه فایل‌های JPEG، جزئیات مربوط به کپی رایت تصاویر را شامل شود. همچنین، می‌توانید فایل‌های JPEG موجود را با استفاده از ویرایشگر IPTC پردازش دسته‌ای انجام دهید:
به عنوان مثال ویرایشگر IPTC در Adobe Photoshop. جزئیات فوق در فایل تعبیه شده است.
توجه: بسیاری از وب‌سایت‌ها به ویرایش ابرداده‌های EXIF دوربین شما اشاره می‌کنند، اما به‌طور دقیق، این داده‌های IPTC است که می‌خواهید با افزودن جزئیات کپی رایت خود تغییر دهید. در عوض، داده EXIF شامل تمام تنظیمات دوربین مورد استفاده در لحظه عکسبرداری (دیافراگم، شاتر و غیره) است.
مراقب باشید، زیرا ویژگی «ذخیره برای وب» در بسیاری از برنامه‌ها (از جمله فتوشاپ) اکثر ابرداده‌ها را حذف می‌کند، مگر اینکه شما مشخص کنید که این مورد حفظ شود و اینگونه برای ایجاد کپی رایت تصاویرتان اقدام کنید.
از آنجایی که نمی توان از همه انواع کپی عکس جلوگیری کرد، گام حفاظت بعدی این است که بتواند به سرعت تشخیص دهد که چه زمانی حق کپی رایت عکس های شما نقض می شود. با این حال، این می تواند در میان میلیون ها صفحه اینترنتی کاملاً چالش برانگیز باشد، زیرا نمی توان همه اینها را به طور همزمان به طور کامل نظارت کرد. اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که سایتی دارید که ترافیک بالایی دارد و کار شما سبک متمایزی دارد، احتمال اینکه یکی از بازدیدکنندگان زیاد شما عکس شما را بشناسد و در صورت مشاهده استفاده نادرست از آن در جای دیگر به شما اطلاع دهد.
با این حال شما همچنین می توانید از یکی از بسیار ابزارهای خودکار استفاده کنید که به شما کمک می‌کند تا نسخه هایی از یک تصویر را جستجو کنید، مانند جستجوی عکس معکوس TinEye، جستجوی تصویر Google (کلیک کنید روی «مشابه» در زیر تصویر)، یا سرویس جستجوی Digimarc . با این حال، اگر عکس به شدت اصلاح شده باشد، این احتمالا کمکی برای پیدا کردن ناقضان کپی رایت عکس هایتان نخواهد کرد.
اگر عکس شما همراه با متن استفاده می شود، ممکن است در جستجوی کپی از متن نیز شانس داشته باشید. از سایت هایی مانند CopyScape نیز می توان برای جستجوی سرقت ادبی و موارد تکراری یک صفحه وب موجود استفاده کرد.
گاهی اوقات بهترین محافظت این نیست که استفاده را به طور کامل مسدود کنید، بلکه در عوض اجازه استفاده انتخابی با محدودیت‌های واضح را می‌دهید، مانند پروژه‌های غیرتجاری تا زمانی که ذکر منبع ارائه شود. این می‌تواند یک راه عالی برای تبلیغ کار شما باشد، زیرا عکس ها به طور موثر خود را به صورت رایگان به بازار عرضه می کنند. لینک هایی که سایر وب سایت ها ارائه می دهند نیز باعث افزایش بازدید از صفحه شما می شود. صرف نظر از این، اگر توانایی مالی برای کپی رایت کردن عکس را ندارید، تنها راه حفاظتی ایمن این است که از قرار دادن تصویر در اینترنت در وهله اول یا فقط با وضوح زیاد خودداری کنید. در دوره های آموزش عکاسی مقدماتی دربارۀ این موارد صحبت کردیم و می دانید که تصاویری با رزولوشن 800x 1024 پیکسل، معمولاً روی صفحه نمایش به اندازه کافی بزرگ به نظر می رسند، اما برای مثال فقط می‌توانند چاپی در ابعاد کوچک و با وضوح 200 PPI داشته باشند.
منبع : makeuseof.com
ترجمۀ الهام مرادی
