برای ثبت عکس‌هایی با نور مناسب سه مورد از تنظیمات دوربین دیجیتال شما وارد عمل میشوند: دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو. این سه آیتم مثلث نوردهی در عکاسی را تشکیل می‌دهند. قبلا در مورد دو جز قبلی صحبت کرده‌ایم و در این مقاله از آموزش عکاسی قصد داریم در مورد ایزو، نحوه تنظیم آن، تاثیر آن در کیفیت تصاویر و به طور کلی کاربرد ایزو در عکاسی صحبت کنیم.
به زبان خیلی ساده می‌توان گفت ایزو یکی از مهم‌ترین تنظیمات دوربین است که میزان آن باعث می‌شود عکس تاریک‌تر یا روشن‌تر شود. اگر بخواهیم کمی تخصصی‌تر صحبت کنیم باید بگوییم که ایزو میزان حساسیت سنسور به نور را مشخص می‌کند. بنابراین هر چقدر که میزان ایزو را افزایش دهید میزان حساسیت سنسور به نور بیشتر شده و تصاویر شما روشن تر خواهند بود و در سمت مقابل هر چقدر که ایزو کمتر باشد میزان حساسیت سنسور کاهش می‌یابد و در نتیجه تصویر تاریک‌تر می‌شود.
البته باید توجه داشته باشید که در تنظیم میزان ایزو در عکاسی باید فاکتورهای مختلفی را در نظر بگیرید زیرا افزایش بی رویه ایزو می‌تواند سبب بروز نویز در تصاویر شود، همچنین اگر بدون توجه به میزان سرعت شاتر و اندازه دیافراگم دوربین، میزان ایزو را کاهش دهید ممکن است چیزی بیشتر از یک تصویر تیره و تار بدست نیاورید. ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم، مثلث نوردهی را تشکیل می‌دهند و به صورت مستقیم بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند بنابراین باید در تنظیم ایزو دوربین به آن دو نیز توجه داشته باشید.
همانطور که می‌دانید دوربین‌ها متفاوت هستند، اما همه آنها شامل مجموعه ای مشترک از مقادیر ISO (که معمولا به عنوان “STOP” شناخته میشوند) خواهند بود. بنابریان اگر به دوربین عکاسی خود نگاه کنیدمقادیر ISO مانند 100، 200، 400، 800، 1600، 3200، 6400 و غیره را مشاهده خواهید کرد. ممکن است اصطلاح “ایزو پایه” را اغلب بشنوید. ایزو پایه به پایین ترین میزان ایزو دوربین شما اشاره دارد. در اکثر دوربین های دیجیتال مدرن، ایزو پایه برابر با 100 است.
میزان ایزو پایه مهم است است، زیر ایزو پایه یا کمترین ISO، واضح‌ترین عکس را با کمترین میزان نویز به شما ارائه می‌دهد. همیشه باید سعی کنید از ISO پایه دوربین خود برای دریافت بهترین کیفیت تصاویر استفاده کنید. با این حال، این همیشه ممکن نیست.
برخی از دوربین‌ها مقادیر بالا و پایین گسترده‌ای را برای ISO ارائه می‌دهند که به شما امکان می‌دهد ISO خود را بالاتر یا کمتر از محدوده اصلی دوربین خود تنظیم کنید. با این حال، این محدوده‌های شبیه‌سازی شده هستند و کیفیت تصویر شما را کاهش می‌دهند و استفاده از آنها توصیه نمی شود.
با افزایش مقدار ISOدوربین ، عکس‌های شما روشن‌تر خواهند شد، به همین دلیل استفاده از ایزو مهم است. به عبارت دیگر، ایزو در کنار دو متغیر نوردهی دیگر ( دیافراگم و سرعت شاتر ) برای تعیین سطح روشنایی کلی یک تصویر و البته تاثیرات دیگر در تصویر استفاده می‌شود. با ثابت بودن مقدار شاتر و دیافراگم دوربین اگر میزان ایزوی 100 را انتخاب کنید تصویری تاریک خواهید داشت و اگر آن را به 200 تغییر دهید تصویر شما روشن‌تر می‌شود و هر چقدر که ایزو را افزایش دهید این روشنایی بیشتر خواهد شد.
با این تفاصیر واضح است که ایزوی بیشتر به شما کمک می‌کند تا در محیط‌های کم نور مثل عکاسی در شب و یا عکاسی در محیط داخلی، تصاویری روشن ثبت نمایید. حتی در نور مناسب، افزایش ایزو دوربین می‌تواند مفید باشد. ممکن است برای گرفتن یک ماشین مسابقه ای در حال حرکت به سرعت شاتر فوق العاده سریع نیاز داشته باشید، اما افزایش سرعت شاتر نوردهی را کاهش می‌دهد. بنابراین با افزایش سرعت شاتر(که سبب کاهش نوردهی می‌شود) می‌توانید ایزو را نیز افزایش دهید تا کاهش نوردهی را جبران نمایید. با این اوصاف میزان زیاد ایزو در عکاسی همیشه خوب به نظر می‌رسد نه؟ خب حقیقت این است که اینطور نیست اما چرا؟ بخش بعدی را بخوانید.
هرچه ISO دوربین شما بالاتر باشد، نویز بیشتری در عکس‌های شما ظاهر می‌شود و به نظر می رسد لکه‌های رنگ و نور به طور تصادفی در تصویر شما پخش شده است. به دو تصویر زیر نگاه کنید، تصویر سمت چپ با ایزو 200 و تصویر سمت راست با ایزو 400 ثبت شده است و برای ثابت ماندن میزان نوردهی میزان سرعت شاتر و عمق میدان تغییر داده شده است. همانطور که در برش تصاویر می‌بینید تصویر سمت راست به شکل قابل توجهی دارای نویز است.
بنابراین افزایش ایزو دوربین ، اگرچه مفید است اما بخشی از یک معامله است. درست است که زمانی که ایزو را افزایش می‌دهید تصویر روشن‌تری دریافت می‌کنیداما نویز بیشتری نیز دریافت خواهید کرد. به همین دلیل است که نمی‌توانید همیشه با ایزوی بالا عکس بگیرید. در عوض، شما باید تا زمانی که می‌توانید ISO را پایین نگه دارید، و در صورت لزوم ایزو را افزایش دهید. گفتنی است، فناوری حسگر دوربین همیشه در حال بهبود است. یک دهه پیش، ISO 800 ممکن بود منجر به نویزهای بسیار زیادی در تصاویر شما شود. اما در سال 2021، می‌توانید با ISO 1600 یا 3200 عکس بگیرید و تصاویری تقریباً بدون نویز بدست آورید.
همانطور که گفته شد شما همیشه نمی‌توانید از ایزو پایین استفاده کنید زیرا در این صورت ممکن است عکسی تاریک و یا تار ثبت کنید بنابریان در این سناریوها بهتر است از ایزو بالا برای عکاسی استفاده کنید:
چه زمانی باید از ایزو پایین استفاده کنید؟ همیشه، به جز زمان‌هایی که ناچار به استفاده از مقادیر بالاتر هستید. با این حال، همیشه نمی توان ISO خود را پایین نگه داشت، به خصوص اگر مبتدی هستید و تجهیزات ضروری برای عکاسی منظره ندارید. اگر هوا در بیرون تاریک تر می‌شود و سه پایه ندارید، باید ISO را افزایش دهید. اگر سه پایه دارید، ISO پایین به شما امکان می‌دهد از سرعت شاتر طولانی‌تری استفاده کنید که تصاویر شگفت انگیزی را ارائه می‌دهد. به صورت کلی سناریوهای زیر برای عکاسی با ایزو پایین مناسب هستند.
برای اینکه بتوانید ISO را تغییر دهید، باید دوربین خود را روی دستی یا یکی از حالت های نیمه اتوماتیک (S/Tv, A/Av, P) تنظیم کنید. بسته به نوع و مدل دوربین شما، راه های مختلفی برای تنظیم ISO وجود دارد. در دوربین‌های حرفه‌ای و حرفه‌ای همیشه بدون استثنا یک دکمه جداگانه برای تنظیمات ایزو وجود دارد. این به این دلیل است که در یک محیط حرفه‌ای سریع، به دسترسی سریع نیاز دارید. اگر از دوربین‌های نیکون استفاده می‌کنید می‌توانید دوره آموزش عکاسی و نحوه کار کردن با دوربین‌های نیکون را مشاهده نمایید.
در دوربین‌های DSLR سطح پایه و دوربین‌های بدون آینه، معمولاً در یک منو پنهان می‌شود یا با فشار دادن دو دکمه (یا شماره‌گیری و یک دکمه) به طور همزمان قابل دسترسی است.در دوربین‌های کامپکتی که کنترل دستی را ارائه می‌کنند، در قسمت منوها می‌توان تنظیمات مربوط به ایزو را مشاهده کرد. اگر دوربین شما کنترل دستی را ارائه نمی‌کند، ISO را نیز به صورت خودکار تنظیم می‌کند.
برخی از عکاسان فکر می کنند که بهترین راه برای ثبت تصاویر با کیفیت بالا استفاده از ایزوی پایه 100٪ مواقع است. با این حال، همانطور که در بالا نشان داده شد، این به سادگی درست نیست. گاهی اوقات، زمانی که چاره ای جز استفاده از ISO بالاتر ندارید، فقط زمانی باید از ایزو پایه استفاده کنید که نور کافی برای این کار وجود داشته باشد. سعی نکنید ISO 100 را در یک محیط تاریک اعمال کنید، در غیر این صورت عکس‌های شما بسیار تاریک میشوند. به طور مشابه، اگر از سرعت شاتر سریع برای گرفتن عکس استفاده می کنید، اساساً مانند عکس گرفتن در یک محیط تاریک است (زیرا مدت زمانی که سنسور دوربین شما قادر به گرفتن نور است را به شدت محدود می‌کنید). بنابراین، برای انواع خاصی از عکاسی ورزشی و اکشن، ایزوی بالا ممکن است تنها گزینه شما باشد.
اگر هنوز به مثلث نوردهی در عکاسی مسلط نیستید، برای به حداکثر رساندن کیفیت تصویر خود، در اینجا چهار مرحله را باید دنبال کنید:
این تمام چیزی است که لازم است! اگر این مراحل را دنبال کنید، هر بار حداکثر کیفیت تصویر را ثبت خواهید کرد و تعادل ایده آل بین نویز، تاری حرکت و عمق میدان را خواهید یافت.
در این مقاله سعی کردیم در مورد ایزو در عکاسی، کاربرد ایزو و هر آنچه که نیاز بود در مورد ISO بدانید را به شما نشان دهیم. با این وجود خواندن در باره ISO فقط شروع کار است! برای اینکه واقعاً درک کنید که یک ابزار چقدر می تواند قدرتمند باشد، باید دوربین خود را بردارید و شروع به عکاسی با تنظیمات مختلف ایزو کنید. با تمرین، درک بهتری از تنظیمات ISO به دست می آورید و از آنجا می توانید ISO را با هدف و اطمینان بیشتری دستکاری کنید.
منبع : expertphotography.com
عکس کاور بخشی از اثر آنتونی دیاگاتا است.
ترجمۀ محمدرضا علی‌نیا
