نورسنجی در عکاسی چیست و بهترین حالت های آن کدامند؟

انتخاب بهترین حالت نورسنجی در عکاسی یکی از اولین چیزهایی است که در آموزش عکاسی به آن پرداخته می‌شود چرا که بیشترین تاثیر را در نحوه نورسنجی دوربین شما خواهد داشت. دوربین‌های عکاسی روشنایی سوژه را اندازه گیری می‌کنند و نورسنجی را بر اساس آن تنظیم می‌کنند اما انتخاب حالت نورسنجی مناسب برای عکاسی به عهده شما به عنوان عکاس خواهد بود. به همین دلیل شما باید حالت های نورسنجی در عکاسی را بشناسید و به بهترین نحو از آن استفاده کنید. دانشی که با ادامه خواندن این مطلب به آن دست خواهید یافت، پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

نورسنجی در عکاسی چیست؟

نورسنجی در عکاسی به فرآیندی اشاره دارد که در آن دوربین میزان نور منعکس شده در یک صحنه را ارزیابی می‌کند و میزان نوردهی صحیح را محاسبه می‌کند. دوربین این کار را بر اساس این فرض انجام می‌دهد که روشنایی صحنه باید 18% بازتاب سطح خاصی از خاکستری باشد. اگر صحنه را بالای 18 درصد محاسبه کند، تصویر را با نوردهی بیش از حد و اگر آن را کمتر از 18 درصد خاکستری محاسبه کند، کم نور نشان داده می‌شود. هنگام عکاسی با حالت‌های دوربین مانند خودکار، اولویت شاتر یا اولویت دیافراگم، حالت نورسنجی که استفاده می‌کنید تعیین می‌کند که چه تنظیمات نوردهی استفاده شود. هنگام عکاسی در حالت دستی، حالت نورسنجی میزان نورسنج را تعیین می‌کند، که به شما می‌گوید آیا دوربین فکر می‌کند تصویر زیر نوردهی است یا بیش از حد. استفاده از حالت‌های مختلف نورسنجی به ما امکان می‌دهد انتخاب کنیم که دوربین کدام بخش از صحنه را برای ارزیابی نور انتخاب کند. مدل‌ها و ساخت‌های دوربین‌های مختلف حالت‌های مختلفی دارند، بنابراین ما رایج‌ترین آنها، نحوه کار و زمان استفاده از آن‌ها را در زیر توضیح داده‌ام.

حالت های نورسنجی در دوربین‌های مختلف

قبلا در دوره آموزش عکاسی مقدماتی و در قسمت نورسنج در مورد حالت های نورسنجی صحبت کرده‌ایم اما اگر هنوز این دوره را مشاهده نکرده‌اید نگران نباشید.اکثر دوربین های Canon، Nikon، Sony و Hasselblad حالت‌های نورسنجی زیر را ارائه می‌دهند:

نورسنجی ماتریسی/ ارزیابی/ مولتی پترن

این حالت نورسنجی در عکاسی که به عنوان اندازه‌گیری ماتریسی، ارزیابی و مولتی پترن نیز شناخته می‌شود، صحنه را به شبکه‌هایی تقسیم می‌کند (تعداد شبکه‌ها به دوربین بستگی دارد) و هر شبکه به صورت جداگانه برای تعیین جزئیات روشن و سایه تجزیه و تحلیل می‌شود. در طول این فرآیند، اولویت کمی بیشتر به منطقه(هایی) که نقطه فوکوس در آن قرار دارد داده می‌شود. نورسنجی ماتریسی گزینه خوبی برای استفاده به عنوان حالت اندازه گیری پیش فرض شما است، زیرا می‌تواند برای هر چیزی از عکاسی منظره گرفته تا عکاسی پرتره  استفاده شود. حالت اندازه‌گیری ماتریکس یا ارزیابی ارزیابی حالت اندازه‌گیری پیش‌فرض در اکثر دوربین‌های DSLR است.

 یکی از عوامل کلیدی (علاوه بر رنگ، فاصله، سوژه ها، نقاط برجسته و غیره) که بر اندازه‌گیری ماتریس تأثیر می‌گذارد، محل تنظیم نقطه فوکوس دوربین است. پس از خواندن اطلاعات از تمام مناطق مجزا، سیستم اندازه‌گیری به جایی که در کادر فوکوس کرده‌اید نگاه می‌کند و آن را مهم‌تر از همه مناطق دیگر در نظر می‌‌گیرد. بسیاری از متغیرهای دیگر در این ارزیابی استفاده می‌شود که از سازنده‌ای به سازنده دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، نیکون همچنین داده‌های تصویر را با پایگاه داده‌ای از هزاران تصویر برای محاسبه نوردهی مقایسه می‌کند.

نورسنجی مرکزگرا در عکاسی

استفاده از کل فریم برای تعیین نوردهی صحیح همیشه مطلوب نیست. اگر بخواهید از فردی با خورشید پشت سر عکس بگیرید، چه؟ اینجاست که نورسنجی با وزن مرکزی مفید است. این حالت نور را در وسط قاب و محیط اطراف آن ارزیابی می‌کند و گوشه‌ها را نادیده می‌گیرد. در مقایسه با حالت ماتریس، اندازه‌گیری با وزن مرکزی به نقطه فوکوس انتخابی شما نگاه نمی‌کند و فقط ناحیه میانی تصویر را ارزیابی می‌کند.

زمانی که می‌خواهید دوربین وسط کادر را در اولویت قرار از این حالت استفاده کنید که برای عکاسی پرتره‌ از نزدیک و سوژه‌های نسبتاً بزرگ که در وسط کادر قرار دارند عالی عمل می‌کند. به عنوان مثال، اگر از فردی با خورشید پشت سرش عکس می‌گیرید، این حالت چهره فرد را به درستی نشان می‌دهد، حتی اگر همه چیز احتمالاً بیش از حد نوردهی شود.

حالت نورسنجی نقطه‌ای

نورسنجی نقطه‌ای فقط نور اطراف نقطه فوکوس شما را ارزیابی می‌کند و هر چیز دیگری را نادیده می‌گیرد. دوربین یک منطقه واحد را ارزیابی می‌کند و نوردهی را بر اساس آن ناحیه واحد محاسبه می‌کند، نه چیز دیگری. عکاسان حیات وحش از این حالت برای عکاسی از پرندگان‌ استفاده می‌کنند، زیرا پرندگان بیشتر قسمت کوچکی از کادر را اشغال می‌کنند و باید مطمئن شوند که آن‌ها به درستی نوردهی می‌شوند، چه پس‌زمینه روشن یا تاریک باشد. از آنجایی که نور در جایی که نقطه فوکوس خود را قرار می‌دهید ارزیابی می‌شود، می‌توانید نوردهی دقیقی روی پرنده داشته باشید حتی زمانی که پرنده در گوشه کادر است. همچنین، اگر از فردی با خورشید در پشت عکس می‌گیرید، اما او قسمت کوچکی از کادر را اشغال کرده است، بهتر است از حالت نورسنجی نقطه‌ای استفاده کنید. وقتی سوژه‌های شما فضای زیادی را اشغال نمی‌کنند و دارای نور پس‌زمینه هستند، استفاده از حالت‌های اندازه‌گیری ماتریس یا مرکز وزن، به احتمال زیاد منجر به یک عکس سیلوئت می‌شود.

مثال خوب دیگر استفاده از نورسنجی نقطه‌ای، هنگام عکاسی از ماه است. از آنجایی که ماه بخش کوچکی از قاب را اشغال می‌کند و آسمان اطراف آن کاملاً تاریک است، بهتر است از اندازه‌گیری نقطه‌ای استفاده کنید. به این ترتیب، دوربین فقط به سطح نوری که از ماه می‌رسد نگاه می‌کند و نه چیز دیگری. برخی از دوربین‌های DSLR مانند Canon 1D/1D قادر به اندازه‌گیری چند نقطه‌ای هستند که اساساً امکان انتخاب چندین نقطه برای اندازه‌گیری نور و رسیدن به یک مقدار متوسط ​​برای نوردهی خوب را فراهم می‌کند.

حالت‌های خاص نورسنجی در عکاسی

سه حالتی که در بالا به آن پرداختیم اصلی‌ترین و رایج ترین حالت های نورسنجی دوربین های عکاسی بودند، با این وجود گزینه‌های دیگری نیز وجود دارند که برندها و تولیدکنندگان دوربین مبدع آن هستند.

نورسنجی جزئی در دوربین‌های کانن: برخی از دوربین‌های کانن دارای نورسنجی جزئی به عنوان گزینه چهارم هستند. این حالت شبیه به نورسنجی نقطه‌ای است، اما به شما امکان می‌دهد یک منطقه کمی بزرگتر را به عنوان معیار نورسنجی انتخاب کنید. اگر از دوربین های کانن استفاده می‌کنید و نمی‌دانید این تنظیمات کجای دوربین قرار دارند می‌توانید دوره آموزش عکاسی با دوربین کانن را مشاهده نمایید.

از سوی دیگر، دوربین‌های هاسلبلاد به گزینه‌های اندازه‌گیری کمی متفاوت اشاره می‌کنند. حالت نورسنجی مرکزگرا آن‌ها تقریباً 25٪ صحنه را ارزیابی می‌کند و برای صحنه هایی با تن‌های نسبتاً یکنواخت مناسب است. نقطه مرکزی بخش مرکزی صفحه را در اولویت قرار می‌دهد و برای صحنه‌هایی که سوژه در مرکز کادر است مناسب است. اندازه‌گیری نقطه‌ای، مانند دوربین‌های دیگر، اندازه گیری دقیق یک منطقه بسیار کوچک را ارائه می‌دهد و هر گونه اطلاعات خارج از آن منطقه را نادیده می‌گیرد.

نورسنجی با هایلایت در دوربین‌های نیکون: نیکون از نورسنجی با هایلایت برای اطمینان از جلوگیری نوردهی بیش از حد در قسمت‌های روشن استفاده می‌کند که می‌توانید در آموزش عکاسی با دوربین نیکون نحوه استفاده از آن را ببینید. این حالت در برخی از دوربین‌های سونی نیز موجود است. سونی همچنین گزینه پنجم را در برخی دوربین ها ارائه می‌دهد‌ که میانگین کل صفحه نام دارد و روشنایی کل صحنه را اندازه گیری کرده و میانگین آن را به عنوان معیار نوردهی در نظر می‌گیرد.

چه زمانی از چه حالت نورسنجی برای عکاسی استفاده کنیم؟

خب تا به اینجای مطلب همه چیز را در مورد نورسنجی در عکاسی و انواع آن فهمیدید و حالا مهم‌ترین سوال شما این است که از کدام حالت نورسجی در چه زمانی استفاده کنیم. با وجود اینکه سناریوهای بیشماری برای استفاده از حالت های نورسنجی وجود دارد اما بیایید برخی از متداول‌ترین آن‌ها را بررسی کنیم.

زمان استفاده از نورسنجی ماتریسی

نورسنجی ماتریسی برای صحنه‌هایی که تقریبا در همه نواحی به یک مقدار روشن هستند به خوبی کار می‌کند. این حالت برای عکاسی منظره، عکاسی از ساختمان و همچنین برای شروع عکاسی مناسب است. می‌توانید دوربین خود را روی این حالت بگذارید و از آن به عنوان وسیله‌ای برای آموزش نوردهی استفاده کنید.

زمان استفاده از نورسنجی مرکزگرا

از نورسنجی مرکزگرا برای هر صحنه‌ای استفاده کنید که می‌خواهید سوژه اصلی به درستی نوردهی شود در حالی که بقیه تصویر را می‌توان برای نوردهی ایده‌آل سوژه نادیده گرفت. این برای عکاسی پرتره از افراد و حیوانات خانگی، طبیعت بی جان و برخی عکاسی از محصولات ایده آل است. نورسنجی مرکزگرا در مقایسه با اندازه گیری ماتریسی بسیار سازگارتر و قابل پیش بینی تر است. از این حالت برای پرتره‌های فضای باز، صحنه‌های کنتراست بالا، عکاسی از محصولات و غذا استفاده کنید.

نورسنجی نقطه‌ای

نورسنجی نقطه‌ای حداکثر دقت و کنترل نوردهی را ارائه می‌دهد. این برای سوژه‌هایی با نور پس زمینه، عکاسی نزدیک و عکاسی ماکرو ایده آل است. همچنین می‌توان از آن برای ارزیابی روشن‌ترین و تاریک‌ترین مناطق برای مناظر استفاده کرد. بدون این حالت نمی‌توانید عکاسی از ماه انجام دهید. به یاد داشته باشید که هر زمان که برای سوژه‌ای که کادر را پر نمی‌کند، نوردهی صحیح مهم است از این حالت استفاده کنید. حالت نورسنجی نقطه‌ای در شرایطی که سوژه اصلی شما بسیار روشن‌تر یا تاریک‌تر از محیط اطراف است، بسیار خوب عمل می‌کند.

جبران نوردهی

در تعدادی از موقعیت‌ها، صرف نظر از حالت نورسنجی که انتخاب می‌کنید، برای دریافت نوردهی مناسب، به جبران نوردهی در عکاسی نیاز دارید. مناظری با پوشش برفی زیاد در معرض نوردهی کم‌تر از حد قرار خواهند گرفت و برای سفید جلوه دادن برف نیاز به افزایش 1+ یا بیشتر دارند. برعکس، یک خرس پشمالوی سیاه یا فردی که لباس بسیار تیره می‌پوشد بیش از حد نوردهی می‌شود و به جبران نوردهی منفی 1- یا بیشتر نیاز دارد.

پس از کدام حالت نورسنجی در عکاسی باید استفاده کرد؟

پاسخ این است؛ به سوژه، جهت نور و غیره بستگی دارد. نورسنجی ماتریسی یا ارزیابی را برای صحنه‌هایی با نور یکنواخت انتخاب کنید. برای صحنه‌هایی که کنتراست بالایی دارند و می‌خواهید سوژه اصلی به درستی نوردهی شود، از مرکزگرا استفاده کنید. از نورسنجی نقطه‌ای برای سوژه‌هایی با نور پس زمینه استفاده کنید و تا زمانی که با نورسنجی آشنا شوید، از نورسنجی نقطه‌ای برای سوژه هایی با نور پس زمینه استفاده کنید.

منبع: howtogeek.com