فاصله ابر کانونی یا هایپرفوکال چیست و چطور می‌توان آن را محاسبه کرد؟

فاصله ابر کانونی در عکاسی موضوعی پیچیده و دلهره آور به نظر می‌رسد. با این حال، آنقدرها هم که به نظر می‌رسد دشوار نیست. در این مطلب از آموزش عکاسی ، با تعریف و مثال‌های مناسب، به راحتی فاصله هایپرفوکال و نحوه استفاده موثر از آن در عکاسی و همچنین نحوه محاسبه فاصله ابر کانونی را درک خواهید کرد. اگر عکاسی منظره هستید، این مطلب برای شما اهمیت ویژه‌ای خواهد پس تا انتها با ما همراه باشید

فاصله ابر کانونی چیست؟

تصویر منظره با فاصله ابر کانونی

فاصله ابر کانونی یا هایپرفوکال، فاصله‌ای است که باید برای رسیدن به حداکثر عمق میدان، باید روی آن فوکوس کنید. فاصله هایپرفوکال مهم است زیرا هر چیزی که از در نیمه فاصله ابر کانونی تا بینهایت قرار گیردف در فوکوس و واضح خواهد بود. هنگام فوکوس روی یک نقطه معین در یک صحنه، معمولاً مناطقی در جلو و پشت نقطه فوکوس وجود دارند که به طور قابل توجهی وضوح کمتری دارند. در حالی که گاهی اوقات ممکن است مقداری تاری بخواهیم، اما ما معمولاً می‌خواهیم تا جایی که ممکن است بیشتر صحنه در فوکوس باشد. به همین دلیل است که فاصله هایپرفوکال در عکاسی منظره و ژانرهای مشابه بسیار مهم است. قبل از اینکه به فواصل واقعی مربوط بپردازیم، اجازه دهید در مورد مفهوم به طور کلی صحبت کنیم. فاصله ابر کانونی به سه عامل بستگی دارد. این‌ها همان سه عاملی هستند که عمق میدان را تعیین می‌کنند، بنابراین ممکن است برای شما آشنا به نظر برسد.

نحوه محاسبه فاصله ابر کانونی
  • دیافراگم: اولین عامل، همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، تنظیمات دیافراگم دوربین شما است. عمق میدان بیشتر به این معنی است که می‌توانید نزدیک‌تر فوکوس کنید و همچنان پس‌زمینه را واضح نگه دارید. بنابراین هرچه دیافراگم کوچکتر استفاده کنید، فاصله هایپرفوکال نزدیکتر می‌شود.
  • فاصله کانونی: دومین عامل فاصله کانونی شماست. هر چه فاصله کانونی کوچکتر باشد، (به این معنی که زاویه دید بیشتر باشد) فاصله Hyperfocal نزدیکتر است.
  • اندازه سنسور: عامل نهایی تعیین کننده فاصله هایپر کانونی اندازه سنسور دیجیتال شما است. یک سنسور دیجیتال بزرگتر باعث ایجاد فاصله هایپرفوکال نزدیکتر می‌شود.

چگونه از فاصله ابر کانونی استفاده کنیم؟

در حالی که اصطلاح فاصله هایپرفوکال در عکاسی خیلی تخصصی به نظر می‌رسد، درک آن بسیار ساده‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید! علاوه بر این، یادگیری نحوه استفاده از فاصله ابر کانونی ضروری است زیرا یکی از بهترین راه‌ها برای گرفتن عکس‌های واضح تر است! در زیر مراحل کلیدی استفاده از فاصله هایپرفوکال در عکاسی آمده است:

1. آیا فاصله ابر کانونی نیاز دارید؟

دانستن اینکه فاصله هایپرفوکال کجاست همیشه ضروری نیست و کاملاً به سوژه مورد نظر بستگی دارد. فوکوس هایپرفوکال زمانی وارد عمل می شود که بخواهیم عمق میدان را در تصویر خود به حداکثر برسانیم. اگر قصد عکاسی از سوژه‌ای را دارید که پس زمینه و پیش زمینه جذابی دارد و به همین دلیل می‌خواهید در تصویر شما واضح باشندف باید فاصله ابر کانونی را محاسبه کنید. با این حال، اگر چیزی در پیش زمینه سوژه شما وجود نداشته باشد، تمرکز روی بی‌نهایت بسیار سریع‌تر است و تضمین می‌کند که عناصر مهم پس‌زمینه بیشترین وضوح را خواهند داشت.

2. دیافراگم را برای فاصله هایپرفوکال تنظیم کنید

مقدار دیافراگم (میزان نوری که از طریق لنز وارد می‌شود) به طور قابل توجهی بر فاصله کانونی و عمق میدان تأثیر می‌گذارد. در زمان عکاسی با فاصله هایپرفوکال بهتر است تا از دیافراگم‌های کوچک‌تر استفادعه کنیم اما چرا؟ هنگام استفاده از دیافراگم‌های کوچک مانند f/11 یا f/16، می‌توانید از سوژه‌های نسبتا نزدیک عکاسی کنید و در عین حال پس‌زمینه‌ای واضح و قابل قبول داشته باشید. امااگر از دیافراگم باز مانند f/1.4 یا f/2 استفاده منید، فاصله ابر کانونی دورتر می‌شود و باید روی سوژه‌ای دورتر فوکوس کنم تا بقیه پس‌زمینه واضح به نظر برسد. این کار باعث می‌شود که هم‌زمان فوکوس پیش‌زمینه و پس‌زمینه را دشوار کنید. توجه داشته باشید که مقدار فاصله hyperfocal دقیق به فاصله کانونی لنز و اندازه سنسور دوربین شما نیز بستگی دارد. بیشتر نمودارهای فاصله ابر کانونی هر دو مقدار را در جدول برای درک ساده گنجانده اند.

3. فاصله Hyperfocal را پیدا کنید

بنابراین چگونه می توان فاصله hyperfocal را پیدا کرد؟ به نظر می رسد چند راه محبوب برای انجام این کار وجود دارد! ساده‌ترین آنها ماشین‌حساب‌های فاصله کانونی یا نمودارهایی هستند که در آنها باید فاصله کانونی را برای اندازه سنسور، دیافراگم مورد استفاده و فاصله کانونی لنز خود پیدا کنید.

روش فاصله دوبرابری در محاسبه فاصله ابر کانونی

تخمین فاصله کانونی بدون ماشین حساب یا نمودار دشوار است. با این حال، می‌توانید از روش فاصله دو برابری، یعنی فوکوس دو برابر فاصله نزدیک‌ترین عنصری که می‌خواهید از آن عکاسی کنید. سعی کنید هم عنصر و هم پس‌زمینه را نسبتاً واضح نشان دهید.

به عنوان مثال، اگر یک صخره جالب 10 متر با دوربین فاصله داشته باشد، طبق این محاسبه باید روی 20 متر فوکوس کنید تا هم سنگ‌ها و هم کوه های پس زمینه به طور قابل قبولی در فوکوس باشند. شما در فاصله هایپرفوکال فوکوس نخواهید کرد، چرا که نتوانسته‌اید عمق میدان را به حداکثر برسانید، اما حداقل مطمئن خواهید شد که صخره ها و کوه های موجود در پس زمینه وضوح قابل قبولی دارند. روش دو برابر فاصله بسیار سریع و موثر است. اما استفاده از ماشین‌حساب‌های فاصله کانونی، برنامه‌ها یا جداول فاصله ابر کانونی، نتایج تمیزتری متناسب با تنظیمات دوربین شخصی شما، ارائه می‌دهد.

4. روی فاصله ابر کانونی فوکوس کنید

برای فوکوس روی فاصله هایپرفوکال، می‌توانید از انواع حالت های فوکوس دستی یا خودکار استفاده کنید. توصیه ما این است که سعی کنید از فوکوس دستی برای رسیدن به فاصله هایپرفوکال دقیق در کادر استفاده کنید. اگر دوربین شما گزینه اوج نقطه فوکوس دارد، آن را فعال کنید تا هنگام انجام تنظیمات، سطح صفحه فوکوس را اندازه گیری کند. بزرگنمایی از طریق Live View همچنین به تمرکز جزئیات مبهم کمک می‌کند.

اگر کاملاً مطمئن نیستید که آیا فاصله هایپرفوکال را پیدا کرده‌اید یا نه، همیشه بهتر است به جای نزدیکتر کردن نقطه فوکوس، کمی آن را دورتر کنید. هر چه نقطه انتخاب شده به دوربین نزدیکتر باشد، پس زمینه خارج از فوکوس بیشتر خواهد بود. من ترجیح می‌دهم دوربینم را در فوکوس دستی بگذارم تا فاصله هایپرفوکال را پیدا کنم. هنگامی که تصمیم گرفتم تنظیم دیافراگم یا فاصله کانونی را تغییر دهم، باید نقطه فوق کانونی جدید را دوباره محاسبه کنم.

5. نتایج را بررسی کنید

در نهایت، زمانی را برای بزرگنمایی روی جزئیات اختصاص دهید و پس از گرفتن عکس، تصویر نهایی را بررسی کنید تا ببینید نتایج چقدر با انتظارات شما مطابقت دارند. اگر به نظر می‌رسد وضوح کمتر از حد انتظار شماست، دلسرد نشوید. دوباره مراحل بالا را انجام دهید و نتایج را مقایسه کند تا ببینید در کدام مراحل نیاز به تغییر تنظیمات دارید.

چه مواقعی نباید از فاصله ابر کانونی استفاده کرد؟

فاصله Hyperfocal به معنای شفاف نگه داشتن پس‌زمینه در یک عکس است و زمانی بیشترین کاربرد را دارد که سوژه خاصی در تصویر شما وجود نداشته باشد که بخواهید واضح تر از سایرین باشد. در این موارد، این یک ابزار مفید است و استفاده از آن را توصیه می‌شود. اما اگر سوژه خاصی در عکس شما وجود دارد، فاصله هایپرفوکال را فراموش کنید. فقط روی موضوع تمرکز کنید. این مهمترین چیز است. اگر در تمام قسمت‌های تصویرتان به وضوح کاملا نیاز دارید، می‌توانید فاصله هایپرفوکال را فراموش کنید و باید از تکنیک فوکوس استکینگ برای عکسای با حداکثر وضوح استفاده کنید.

اگر فوکوس خود را دقیقاً در فاصله ابر کانونی تنظیم کنید، دورترین قسمت‌های عکس خود را در فوکوس قرار خواهید داد. اگر آن قسمت از تصویر اهمیت ویژه ای دارد، ممکن است وضوح به اندازه کافی خوب نباشد، بنابراین ممکن است بخواهید در برخی موارد کمی بیشتر از فاصله هایپرفوکال فوکوس کنید. در نهایت، وقتی در فاصله هایپرفوکال فوکوس می‌کنید، وضوح پیش زمینه را قربانی وضوح پس زمینه خواهید کرد. کل هدف فاصله هایپرفوکال تعیین نقطه‌ای است که می‌توانید پس زمینه را در فوکوس نگه دارید و اصلاً فکری به پیش زمینه نمی‌شود. با این حال، در بسیاری از موارد، در واقع مهم تر است که پیش زمینه شما واضح باشد تا پس زمینه، بنابراین این ابزار برای همه موارد نیست.

عضو
پیام از
guest
0 نظر
Inline Feedbacks
نمایش همه نظرات