اگر کسی بخواهد خودش را بیش از یک فشاردهنده ی دکمه ی شاتر دوربین و یا بیننده ی آلبوم های عکس های خانوادگی بداند، باید در عکاسی به مثابه ی یک هنر تعمق کند. عکاسی که در قرن نوزده متولد شد، با سرعتی باور نکردنی پیش رفت؛ در تمام قرن بیستم، با آن همه مصائب عجیب، لحظه های عجیب زیست انسانی را ثبت و ضبط کرد و با ورود به قرن بیست و یکم و عصر دیجیتال، دچار دگرگونی عظیمی شد که کل تاریخ عکاسی و نگاه کردن به عکس ها را به بازخوانی مجدد واداشت. در این میان نکته ی جالب و تأمل برانگیز، متفکرانی هستند که از آغاز با عکاس ها و عکس ها همراه بودند و به نظرورزی و دقیق شدن در عکس ها پرداختند و با قلمی کردن ایده هایشان بر دانش و بینش بینندگان و مخاطبان و عکاسان تاثیر شگرفی گذاشتند. کتاب «پنجاه نویسنده کلیدی عکاسی» با تجمیع نوشته ها و آرای بخشی از بزرگ ترین و تاثیرگذارترین نویسندگان و اندیشمندانی که پیرامون هنر عکاسی نوشته اند، هم چون راهنمایی جامع و موجز، مخاطبان، دانشجویان و علاقه مندان عکاسی را با ژرفای اندیشه ورزی آنها آشنا می کند. فقط کافی ست به این نام ها دقت کنیم تا به اهمیت کتاب «پنجاه نویسنده کلیدی عکاسی» با ویراستاری «مارک دردن» بیشتر پی ببریم. نام هایی هم چون بودلر، بارت، پروست، سانتاگ، بنیامین، بازن، دریدا و … .
