ریچارد میزراک عکاس معاصر آمریکایی است که به خاطر چشم‌اندازهای بیابانیِ رنگی، وسیع و آرامی که در آن به دخالت حضور انسان در طبیعت می‌پردازد، شناخته می‌شود. او را می‌توان عکاس مستند طبیعت دانست.
فیلیپ گفتر در مقاله‌ای به سال 2006 در نیویورک تایمز، این‌چنین اشاره می‌کند:
«اجازه ندهید که زیباییِ عکس‌های میزراک گولتان بزند. چشم‌اندازهای دیدنی و زیبای او به طور ظریفی ارزش‌های هنر کلاسیک را احیا می‌کند، ولی آن نکات تلخی که در زیر این لایه‌ی ظاهری نهفته است، اهمیت بیشتری دارد.»
منتقدینی هم بوده‌اند که میزراک را به زیباسازی «فاجعه» متهم کرده‌اند. هرچند خودش معتقد است که با عکس‌هایی زشت از آزمایش‌های اتمی، نمی‌شود به ضرورت حیاتیِ حفاظت از طبیعت زیبا اشاره کرد.
ریچارد میزراک در خصوص عکس آتش صحرایی شماره 249 می گوید:
«وقتی عکس آتش صحرایی شماره 249 را می‌گرفتم، از یک‌سو احساس می‌کردم پالت رنگی هنرمندان اکسپرسیونیسم انتزاعی را در دست دارم و از سوی دیگر ایده‌ی فاجعه‌ی تخریب محیط زیست را همزمان در ذهن می‌پروراندم.»
(برگرفته از برنامه تماشا)
