احتمالا عکس‌هایی را دیده‌اید که در آن ماشین یا موتورسیکلت واضح بوده، در حالی که پس‌زمینه تار به نظر می‌رسد . شاید فکر کنید این یک افکت یا ترفند فتوشاپ است، اما در واقع اینطور نیست. در حقیقت این یکی از تکنیک‌های عکاسی به نام عکاسی پنینگ است که به بهترین شکل حس حرکت را به مخاطب منتقل می‌کند. اگر به عکاسی ورزشی، عکاسی از حیات وحش یا عکاسی از هر نوع سوژه متحرک دیگری علاقه دارید این پست برای شماست. با ما همراه باشید تا به طور کامل آموزش عکاسی پنینگ و نکات مهم تکنیک پنینگ را فرا بگیرید.
عکس‌های پنینگ به راحتی با نوع “نگاه” تولید شده قابل شناسایی هستند. ایده اصلی پشت عکس‌های پنینگ این است که همزمان با سوژه متحرک خود حرکت کنید و به طور مداوم شاتر دوربین خود را با سرعت شاتر کمتری نسبت به حالت عادی فشار دهید. چیزی که در نهایت به آن دست خواهید یافت، تصویری است که در آن سوژه‌ای نسبتاً واضح، اما پس زمینه‌ای تار و رگه‌دار زیبا خواهید داشت. این عکس‌ها برای ایجاد حس حرکت و سرعت استفاده می‌شوند و این یک تکنیک عالی برای استفاده در هنگام عکاسی است.
تکنیک پانینگ افکت هایی ایجاد می کند که با روش های دیگر عکاسی قابل دستیابی نیستند. در اینجا برخی از افکت‌هایی وجود دارد که عکاسی متحرک می‌تواند ایجاد کند:
1. ایجاد حس حرکت: هنگامی که دوربین با همان سرعت سوژه حرکت می‌کند، عکس‌های پنینگ به خوبی حس حرکت را منتقل خواهند کرد. به عنوان مثال، یک دوچرخه سوار را در حال حرت در نظر بگیرید، زمانی که از سرعت شاتر بالا استفاده می‌کنید، دوربین همه چیز را به صورت فریز شده ثبت می‌کند اما با تکنیک پنینگ تصویری ثبت می‌شود که دوچرخه سوار در تصویر ثابت و واضح است و پس زمینه به صورت تاری حرکت دیده می‌شود.
2. ایجاد افکت‌های جذاب: هنگامی که یک دوربین روی سرعت شاتر آهسته تنظیم می‌شود، یک عکاس می تواند با حرکت دادن دوربین قبل از بسته شدن شاتر با الگوهای نور بازی کند. این افکت می تواند به ویژه در عکاسی در شب قابل توجه باشد. به عبارت دیگر عکاسی پنینگ یکی از افکت‌هایی است که با استفاده از تکنیک سرعت شاتر در عکاسی به دست می‌آید.
عکاسی با تکنیک پنینگ شاید کمی سخت به نظر برسد اما واقعا اینطور نیست. کافی است چند نکته را رعایت کنید و 6 گامی را که در ادامه معرفی میکنیم بردارید. در نهایت همه چیز به شما و تکرار این 6 گام در شرایط مختلف بستگی خواهد داشت. بیایید شروع کنیم.
در اولین قدم، به شدت توصیه می‌کنم که دوربین خود را روی اولویت شاتر قرار دهید. این به شما امکان می‌دهد سرعت شاتر را انتخاب کنید در حالی که دوربین شما دیافراگم را انتخاب می‌کند. برای راحتی بیشتر می‌توانید تنظیم ایزو را به عهده دوربین بگذارید. همانطور که گفتیم مهم‌ترین قدم در عکاسی با تکنیک پنینگ مربوط به انتخاب صحیح سرعت شاتر مربوط می‌شود و دیافراگم و مقادیر ISO نقش مهمی بازی نمی‌کنند اما مهم است تا این دو تنظیم نیز به نحوس انتخاب شوند که مثلث نوردهی در حالت تعادل ثرار بگیرد. بنابراین، به جز سرعت شاتر بقیه را به عهده دوربین بگذارید. این به ویژه هنگام عکاسی در شرایط نوری متغیر مفید است. اگر در حال عکاسی از ماشین‌ها یا دوچرخه‌سوارانی هستید که در داخل و خارج از سایه حرکت می‌کنند، اولویت شاتر با ثابت نگه داشتن سرعت شاتر و تغییر دو فاکتور دیگر نوردهی را ثابت نگه می‌دارد.
تکنیک پنینگ در عکاسی به شدت به سرعت شاتر بستگی دارد. با سرعت شاتر خیلی سریع، و در نهایت با یک تصویر واضح و جلوه تاری صفر مواجه خواهید شد. و اگر سرعت شاتر را زیادی کم کنید در نهایت وضوح سوژه اصلی خود را نیز از دست خواهید داد. بنابراین برای واضح نگه داشتن سوژه و تار ماندن پس زمینه، باید سرعت شاتر خود را با دقت انتخاب کنید.
برای عکاسی کامل، سرعت شاتر ایده آل چیزی بین 1/30 ثانیه و 1/125 ثانیه است. متأسفانه، سرعت شاتر یکسانی وجود ندارد، زیرا هرچه سوژه سریعتر حرکت کند، سرعت شاتر باید سریعتر باشد. برای به دست آوردن یک جلوه حرکت زیبا در یک ماشین مسابقه، ممکن است بخواهید سرعت 1/125 ثانیه را داشته باشید. برای داشتن همان اثر روی یک دونده، 1/30 ثانیه ایده بهتری است. توجه داشته باشید که هدف در اینجا دادن زمان به دوربین برای ثبت حرکت در عکس و در عین نگه داشتن سوژه در فوکوس است.
اگر می‌خواهید عکاسی پنینگ را به زیبایی انجام دهید، باید دوربین خود را در راستای سوژه حرکت دهید. به هر حال، کل ایده در تکنیک پنینگ این است که از یک سوژه متحرک عکس بگیرید در حالی که دوربین خود را همراه با آن حرکت می‌دهید.
یک نکته: سرعت حرکت دوربین شما باید با سرعت عبور سوژه از صحنه مطابقت داشته باشد. یک تکنیک عالی برای این کار وجود دارد، زمانی که سوژه در حال حرکت است آن را در منظره یاب تعقیب کنید، هنگامی که توانستید حرکت خود را با سوژه هماهنگ کنید شاتر را فشار دهید و همچنان به دنبال کردن ادامه دهید تا زمانی که عکس ثبت می‌شود. پیشنهاد میکنیم حتی زمانی که ثبت عکس تمام شد به دنبال آن ادامه دهید تا از حداکثر کیفیت اطمینان حاصل شود.
حرکت در حالت دستی کاملاً امکان پذیر است. و گاهی اوقات نتایج عالی بدست می آورید. اما موضوع اینجاست: اگر سرعت شاتر شما پایین باشد، کوچکترین لرزش دوربین ممکن است باعث بروز تاری در سوژه شود. به‌علاوه، در حالی که دوربین خود را به همراه سوژه متحرک حرکت می‌دهید، می‌توانید لرزش را از طریق حرکات بدن بالا و پایین ایجاد کنید. بنابراین برای اطمینان از ثبت عکس های متحرک به طور مداوم، دوربین خود را روی سه پایه (یا مونوپاد) قرار دهید. برخی از لنزهای دوربین دارای لرزشگیر تصویر هستند که به طور خاص برای عکاسی پنینگ طراحی شده اند. اگر می‌خواهید به صورت تخصصی رو عکاسی ورزشی و یا عکاسی حیات وحش کار کنید، توصیه میکنیم این لنزها را تهیه کنید.
هنگام پنینگ در عکاسی ، سوژه شما به سرعت در سراسر صحنه حرکت می‌کند، بنابراین ضروری است که فوکوس را سریع و دقیق انجام دهید. دو روش وجود دارد که می توانید سوژه را با فوکوس واضح نشان دهید در حالی که پس زمینه به صورت تار ظاهر می‌شود:
تکنیک فوکوس خودکار: اگر به تازگی عکاسی متحرک را شروع کرده اید، یا اگر نمی توانید فاصله سوژه از دوربین را پیش بینی کنید، از فوکوس خودکار استفاده کنید. برای اطمینان از فوکوس دقیق روی سوژه، حالت فوکوس مداوم دوربین خود را روشن کنید(AF-C در نیکون و سونی و AI-Servo برای دوربین‌های کانن) این به دوربین شما کمک می‌کند تا در به طور مداوم روی سوژه در حال حرکت فوکوس شود. همچنین، شروع به فوکوس کردن روی سوژه خود در فاصله دور کنید، سپس در حین حرکت، نقطه فوکوس مرکزی را روی سوژه خود قرار دهید. در دوره آموزش عکاسی با دوربین کانن در مورد مدهای دوربین در این تولیدکننده صحبت کرده‌ایم.
تکنیک فوکوس دستی: اگر از مسیری که سوژه شما از آن عبور می‌کند مطمئن هستید (به عنوان مثال، می‌دانید که سوژه شما در یک خط خاص از جاده حرکت می‌کند)، پس توصیه می کنم به صورت دستی فوکوس کنید. محل قرار گرفتن سوژه خود را مشخص کنید، سپس از قبل روی آن نقطه فوکوس کنید. لازم نیست نگران قفل کردن و حفظ فوکوس باشید، وقتی سوژه شما نزدیک شد، فقط دوربین خود را حرکت دهید و یک سری عکس بگیرید. اگر از دوربین نیکون استفاده می‌کنید، می‌توانید دوره آموزش عکاسی با دوربین‌های نیکون را برای پیدا کردن تنظیمات مهم دوربین مشاهده نمایید.
توجه: مهم نیست که کدام روش فوکوس را انتخاب می کنید، همیشه دوربین خود را روی حالت عکاسی پیاپی قرار دهید و دکمه شاتر را نگه دارید تا تصاویر زیادی ثبت کنید.
برای اینکه به لنز خود فضای کافی برای فوکوس بدهید، فاصله بین دوربین و سوژه متحرک را حفظ کنید. اگر خود را خیلی نزدیک به سوژه متحرک قرار دهید، ممکن است لنز شما برای فوکوس روی سوژه مشکل داشته پیدا کند و شکست بخورد، حتی اگر از تکنیک فوکوس دستی که در بالا توضیح داده شد استفاده کنید. (چرا؟ همه لنزها حداقل فاصله فوکوس دارند؛ زمانی که سوژه در این فاصله حرکت کند، فوکوس غیرممکن می شود) . همچنین، نگه داشتن سوژه در کادر زمانی که بزرگ و نزدیک است دشوار است و در این شرایط نیاز است تا دوربین را بیشتر حرکت دهید. بنابراین یک یا دو قدم به عقب برگردید و مطمئن شوید که فضای کافی برای فوکوس و گرفتن سوژه خود دارید.
همچنین، انتخاب پس‌زمینه مناسب بسیار سودمند است. فقط هر جا از تکنیک نکنید. در عوض، پس‌زمینه‌ای را پیدا کنید که سوژه شما را برجسته کند.شخصاً، من فکر می‌کنم عکس‌های پنینگ زمانی که کنتراست خوبی از سوژه و پس‌زمینه وجود دارد و حداقل دو یا چند رنگ پس‌زمینه وجود دارد، چشم نوازتر به نظر می‌رسند. پس زمینه ای را تصور کنید که کنتراست ندارد و تنها یک رنگ دارد. در چنین شرایطی خیلی حس حرکت منتقل نمی‌شود، درست است؟
منبع: colesclassroom.com
تصویر کاور بخشی از اثر دنی لیون است.
ترجمۀ محمدرضا علی‌نیا
