نویسنده: شهریار خوانساری
ناشر: علم
نوبت چاپ: اول، 1385
در این کتاب ابتدا از ورود عکاسی به ایران، نیز عکاسی جنگ در ایران سخن رفته، سپس پدیدارهای به وجود آورنده‌ی تصویر پیش از عکس و عکاسی در سفر بازگو شده است. به تصریح نگارنده: “با توجه به بررسی‌هایی که درباره‌ی تاریخ عکاسی در ایران و جهان شد، به این نتیجه رسیدیم که کهن‌ترین مدرک نوشتاری تاریخ‌دار، متعلق به ژول ریشار است و می‌توان گفت بسیاری از عکاسان در ایران، ناشناس مانده‌اند. در بخش عکاسی جنگ، قدیم‌ترین عکس‌ها مربوط به قیام مشروطه است و پس از آن با ارزش‌ترین آثار، متعلق به جنگ تحمیلی‌اند. عکاسی در سفر زمانی شکوفا شد که غرب به سرعت در حال تغییر و تحول بود و انقلاب صنعتی، اثرات خود را بر طرز تفکر اجتماع نشان داد”. در فصول دیگر کتاب از “نفوذ مدرنیسم در عکاسی” و “عکاسی فرمالیستی” سخن رفته است. سپس مسائلی که در طول سالهای بعد از جنگ جهانی دوم تا دهه‌ی 1960 مورد توجه عکاسان بوده بازگو شده است. بررسی عکاسی در سالهای پس از 1960 موضوع دیگر کتاب است. در بخش پایانی نیز عکاسی اسنپ شاپ، عکاسی خطی، عکاسی روایت‌گر و عکاسی خبری تجزیه و تحلیل شده است.
