پراش نور یا لنز دیفرکشن چیست؟ چطور باید از آن پیشگیری کرد
محمدرضا علی‌نیا
آموزش عکاسی پنینگ و تکنیک های مهم آن
محمدرضا علی‌نیا
متنی از (2006) MICHAEL STEWART
ترجمهی گلرو علی‌آبادی‌زاده
معایب واضحی برای کار کردن آنلاین وجود دارند، به خصوص نبود ارتباط چهره به چهره بین هنرجو و استاد و به همین ترتیب، نبود تعامل بین هنرجویان که خود نقشی حیاتی در کلاسهای حضوری هنر بازی می‌کند. اما ما متوجه شده‌ایم که هر نکته‌ی منفی بالقوه‌ای بار بسیار سنگین‌تری از نکات مثبت دارد. ما در استودیوی آنلاینمان، می‌توانیم هر مقدار زمانی را که ضروری است در اختیار هر هنرجو بگذاریم و آنها را به سرعت پیشرفت که مناسب هر فرد است برسانیم. ما به عنوان استاد می‌توانیم در مورد کارهای هنرجویان و رشد آنها در هر زمانی تبادل نظر و بحث کنیم. همیشه روی این نکته تمرکز و تأکید داشته‌ایم که برای دانسته‌های خود نسبت به تجربه‌ی کلاس، برتری خاصی در نظر نگیریم. چیزی که پیشنهاد می‌دهیم انعطاف است. هرچند، مزایای این نوع کار شامل این حقیقت هم میشود که هنرجویان ما مجبور نیستند برای به دست آوردن توجه استادان خود با یکدیگر رقابت کنند، یا نابسامانی‌هایی که موجب حواس‌پرتی می‌شوند و بعضی اوقات بخشی از یک تجربه‌ی گروهی هستند را تحمل کنند.
روش تعامل استودیوی مدرسه‌ی هنر این امکان را برای هنرجویان و استادان فراهم می‌کند که از طریق صفحه‌ی شخصی خود با یکدیگر مکالمه داشته باشند. توصیه، راهنمایی و نظرات در مورد همه‌ی موارد از فرآیند کار گرفته تا تقاضا برای ورود به دانشگاه مورد بحث قرار می‌گیرند و در قسمتی به خصوص ضبط می‌شوند. این مکالمه‌ها جمع‌آوری می‌شوند تا منبعی برای آینده باشند و هم هنرجو و هم استاد سابقه‌ای از مکالمه‌های بین خود در اختیار داشته باشد.
به همین شکل، هنرجویان تشویق می‌شوند تا برای مستندسازی فرآیند خلاقانه، در هر مرحله‌ای از روند توسعه و پیشرفت پروژه تصاویری از کارهایشان بارگذاری کنند. با شیوه‌های سنتی آموزش هنرهای تجسمی، اثر هنری فقط در صورت تکمیل بودن در شکل نهایی می‌تواند وجود داشته باشد و ارائه شود. در حالی که در استودیوی آنلاین، اثر هنری در هر مرحله‌ای از شکل‌گیری وجود دارد و در هر مرحله ثبت و ضبط میشود. بنابراین هم هنرجو و هم استاد می‌توانند با استفاده از عکس‌های بایگانی شده به عنوان نمونه، به نکته‌ای به خصوص در روند ساخته شدن اثر ارجاع دهند. اگر هنرجویی روند بی‌حاصلی پیش بگیرد، ما می‌توانیم به سادگی با تکیه بر تصاویر موجود، او را به همان نقطه‌ای از کار بازگردانیم که مسیر غلط از آنجا شروع شده است و بر اساس آن، او را به سمت مسیر درست هدایت کنیم.
منتقدانی که همیشه اصالت و سندیت آثاری را که در این سیستم آموزشی توسط هنرجویان تولید شده زیر سوال می‌بردند، اکنون در حال پذیرفتن درستی و اعتبار سیستم آنلاین ما هستند. ما مسئله‌ی اصالت و سندیت آثار را به عنوان یک انتقاد مشترک در مورد هر شکلی از یادگیری از راه دور مورد توجه قرار می‌دهیم، اما معتقدیم احتمال اتفاق افتادن چنین حقه‌هایی در سیستم ما نزدیک به صفر است: ما حجم بالایی از تصاویر مربوط به کار هر هنرجو را دریافت و بایگانی می‌کنیم و حتی می‌توانیم درخواست کنیم که اتودهایشان و دیگر مواردی را که مربوط به هر مرحله از فرآیند خلق اثر هنری است در اختیار ما بگذارند. روش ما فرصت ناچیزی را برای تقلب کردن باقی می‌گذارد.
یکی از مشکلاتی که انتظار نداشتیم تیم با آن مواجه شود در مورد شکل دادن و تهیه‌ی مواد آموزشی متناسب با شیوه‌ی جدید ارائه‌ی درس‌ها بود. پیشبینی کردیم که به مجردی که مشکلات فنی پشت استودیوی آنلاینمان را برطرف کنیم، مواد آموزشی به راحتی با آنچه که پیش از این درون کلاسهای حضوری اتفاق میافتاد منطبق می‌شوند. اما متوجه شدیم که مسئله این نبود. ارائه‌ی آنلاین تمرین‌های عملی هنر نیاز به یک تجدید نظر اساسی درباره‌ی محتوای درس‌ها دارد. پی بردیم که کارآمدترین راه برای ارائه‌ی این کار، زیر نظر گرفتن فعالیت‌ها و عکاسی کردن از سیر تکامل هنرجوها است. در این صورت روایت ماجرا با عطفی به گذشته تدوین میشود. نتیجه این است که هر درس به شکل مجموعه‌ای از توضیحات مرحله مرحله‌ای ارائه میشود. به این شکل به نرم‌افزار به خصوصی نیاز نیست و تنها تدارکی که هنرجویان ما باید داشته باشند دسترسی به اینترنت پرسرعت است.
در عین حال تیم ما به این موضوع هم آگاه هست که ممکن است تعداد زیادی از هنرجویان به راحتی به امکانات اختصاصی استودیو دسترسی نداشته باشند. در نتیجه، فایل تمام توضیحات ما به صورت ثبت و ضبط شده در دسترس قرار دارند. از آنجایی که تعداد زیادی از هنرجویان ما فضای اختصاصی برای کار کردن یا تجهیزات عالی ندارند، هدف ما این است که این امکانات را در اختیار کسانی بگذاریم که برای یادگیری به انعطاف بیشتری نیاز دارند، یا دسترسی محدودی به فضای تمرین دارند و به همان اندازه بودجه‌ای محدود برای مواد اولیه.
از آنجایی که ما بازخوردهای گسترده‌ای گرفتیم، می‌دانیم که برای بسیاری از هنرجویانمان یادگیری وب‌بنیاد ایده‌آل است. اکثر اوقات، این هنرجویان کسانی هستند که از نبودن جایگزینی عملی و کارامد برای دوره‌های کلاسهای حضوری هنر ناامید و بی‌نصیب مانده‌اند، احساس تک ماندن می‌کنند و به دلیل شرایط‌شان از بعضی چیزها محروم هستند.
جامعه‌ی هدف استودیوی مدرسه‌ی هنر، شامل چنین هنرجویانی هم میشود که از جوامع غیرشهری هستند، الگوی استخدام ثابت و مداومی ندارند، والدین مجرد و شاغل هستند یا بزرگسالانی هستند که دوباره به مسیر شغلی یا تحصیلی بازگشته‌اند. همچنین ما در هدف خود دانشجویان بین‌المللی را نیز که به دنبال ورود به تحصیلات دانشگاهی هستند در نظر گرفته‌ایم، به همین علت با مؤسسه‌های زبانی که دوره‌های آنلاین زبان انگلیسی و آیلتس ارائه می‌دهد هم همکاری داریم.
اکنون در سومین سال کاری، به این نتیجه رسیدیم که ارائه‌ی آنلاین می‌تواند به عنوان روشی برای تدریس عملی هنر و دیزاین کارآمد و شدنی باشد، اما همچنان از اینکه از خود آسوده خاطر و راضی باشیم فاصله داریم. در حال حاضر در حال مدیریت کردن مجموعه‌ای از سمینارهای آنلاین در دیگر شهرها هستیم تا به وسیله‌ی ارتباط مستقیم با متخصصان حرفه‌ای که می‌توانند راهنمایی و توصیه و کمکی به دانشجویان برسانند، فرصتی را برای دانشجویان دیگر شهرها که به تحصیل در هنر و دیزاین علاقه دارند فراهم کنیم.
ما تجربه‌ی این را داشتیم که بخش‌های مشخصی از جامعه‌ی آموزشی نسبت به استفاده از سیستم دیجیتال به عنوان وسیله‌ای برای آموزش هنر و دیزاین بی‌میل باشند. بحث بر سر دو مسئله‌ی اصالت کار و زیباییشناسی می‌چرخید اما ما صراحتاً باور داریم که هیچ یک از این نقدها معتبر نیست. روش ما برای دریافت دیجیتال کارهای هنرجویان، ارسال کارهای غیرزیباشناسانه را به حدی سخت و زمان‌بر می‌کند که به کاری نشدنی تبدیل میشود. کیفیت تصاویر دیجیتال آثار هنرجویانی که ما دریافت می‌کنیم معمولاً عالی است و ما آزادیم که بخواهیم بخش‌هایی از کار را با ریزترین جزئیات بدون لطمه زدن و آسیب زدن به کلیت کار ببینیم. به علاوه، به همین ترتیب اگر بنا باشد یکی از هنرجویان ما ورود به یکی از دوره‌های پیشرفته‌ی ما را در نظر داشته باشد، پورتفولیوی دیجیتال او می‌تواند به آسانی و باسرعت به مؤسسه‌های شریک ما ارسال شود.
ما می‌دانیم آنچه که با استودیوی مدرسه‌ی هنر انجام داده‌ایم، تنها از بخشی از قابلیت‌های عظیم وب بهره می‌برد. اگر بخواهیم حقیقتاً به دنبال روش‌ها و راهبردهای جدید برای یادگیری باشیم، مجبوریم این تکنولوژی را با آغوش باز بپذیریم و آن را به کار ببندیم. این کار به معنای وصله‌کاری بین سیستم‌های موجود آموزشی یا واداشتن سیستم‌های قبلی برای انطباق با تکنولوژی‌های جدید نیست. چیزی که نیاز است رویکردی رادیکال‌تر و همچنین میل به ساختن سیستمی است که متقابلاً و به طور یکسان از منافع آموزگاران و شاگردان حمایت کند.
بازیابی شده از سایت elearnmag.acm.org
