آموزش، تحلیل و نقد عکاسی مستند ایران و جهان
نویسنده: علی اکبر شیرژیان
ناشر: شورآفرین
نوبت چاپ: اول، 1392
دو نوع عکاس وجود دارد، گروه نخست برای یک مجله عکس می‌گیرد تا چیزی عایدش شود و گروه دوم عایدی خود را توسط عکس‌هایی که بدان علاقه‌مند است بدست می‌آورد. من جز گروه دوم هستم. اعتقادی به شهرت زودهنگام ندارم، به کار مردی باور دارم که انسانیت خویش را توسعه می‌دهد. به مردی که از اتصال زمین و کیهان آگاهی دارد. مردی که اشتباهات را درک و پیشرفت‌های مردم گمنام را تحسین می‌کند. در راه باورهایم، همیشه ریسک نمودن را از راه‌های آسان موفقیت بیشتر ستوده‌ام چونکه هنوز برای چنین زندگی پرمخاطره جوان و پرانرژی هستم. ترجیح می‌دهم اول بخاطر ایده و دوم بخاطر توانایی چشمم در متفاوت دیدن بازشناخته شوم… شاید فکر کنی با این نوع طرز فکر هنوز پا روی زمین نگذاشته‌ام! اما اگر یک عکاس روزی بخواهد خودش را آنطور که هست معرفی کند، حتماً باید یک پله بالاتر بیایستد تا قادر به تعریف حقیقی آن جایگاه باشد.(سی نوامبر 1949، ارنست هاس)