دستان

در ابتدای کتاب به قلم رضا دیده بان آمده است: این تصور باطلی است آیا که به یاری کلام، درون مایه های هنری را بازگویییم که ابزار آن رنگ است و نور است و خط؟ خطوط مورب و راز آلودی که نگاه و آگاهی آدمی را به میهمانی اسراری می خواند که نرم میجوشند از چشمه های زلال و از منتهای ظلمت و هم گرفته ی دنیایی ورای باورهای روزمره، و نور که می تراود ار روزن خیال به رفاقتی جدایی ناپذیر با سایه های بی شکل.