در بخشی از مطلبی که تحت عنوان دیباچه به قلم مهدی مقیم نژاد پیرامون کتاب درج شده چنین آمده است:
کتاب وضعیت چهارم به عنوان بخش پایانی یک پروژه طولانی عکاسی، از شماری عکس سیاه و سفید از اقلیم گیلان در شمال ایران تشکیل می شود. این آثار چه از نظر موضوعی و چه از نظر فرمی همواره به منطق متعینی نمی رسند و به نظر می رسد که عکاس با تمهیداتی در راه رسیدن به همین جهان بینابینی نیز کوشیده است. به شکل دقیق تر، به نظر می رسد که کیارنگ به جای تعمیم یک نگرش واحد به همه عکس هایش و خلق یک گزارش سرراست، تک عکس هایی با نگرش های متفاوت را برمی گزیند و آنها را درکنارهم در قالب کتاب صورت بندی می کند و بدین ترتیب به وضعیتی نه این و نه آنی دامن می زند. وضعیتی که البته برخلاف ماهیت نامعین خود نه نشانی از استیصال دارد، نه اضطراب، و نه اضطرار.