
پراش نور یا لنز دیفرکشن چیست؟ چطور باید از آن پیشگیری کرد
محمدرضا علینیا
در این ویدئو محسن راستانی در رابطه با آموزش عکاسی در دانشگاهها و وضعیت عکاسی در ایران و عکاسان صحبت میکند. از نظر راستانی عکاسی در ایران نیاز به حمایت دارد و با وجود تولید و تربیت عکاسان بسیار در ایران هیچ سازمان و نهادی برای ادامه و فعالیت وجود ندارد.
محسن راستانی عکاسی از خطّه خوزستان است و به همین خاطر، از اولین عکاسانی است که از هجوم ارتش عراق به خرمشهر و دفاع مردم این شهر عکسهای زیادی گرفت. گرچه در کارنامه حرفهایاش میتوان به عناوین زیادی شامل عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی، داوریهای متعدد عکاسی، عضویت در نشریات مختلف و برگزاری نمایشگاههای متعدد داخلی و خارجی اشاره کرد، اما مهمترین ویژگی او دوری از نام آوری و مشهور شدن است. او خود را صرفا یک گزارشگر تاریخی میداند. تجربههای مختلفی در عکاسی تبلیغاتی و صنعتی یا عکاس پشت صحنه فیلم داشته است اما دغدغه او روایتگری تاریخی از مقطعی است که او در آن حضور داشته است.
از مهمترین پروژههایش پروژه “خانواده ایرانی” است که بیش از بیست سال روی ان فعالیت کرده و همچنان ادامه دارد. برای بدست آوردن تصویری تاریخی از جامعه ایرانی، او از انواع و اقسام قومها، دستهها، طبقه جنس، نژاد و گرایشی استفاده کرد و آنها را در پس زمینهای سفید قرار داد و از آنها عکاسی کرد. پس زمینه سفید را به این خاطر انتخاب کرده است تا بیننده معطوف به خود موضوع شود و پیش داوری قبلی با استفاده از زمان و مکان صورت نگیرد.
و پسزمینه سفید را از عکاس معروف آمریکایی “ریچارد اودان” الهام گرفت. طبقههای مختلف جامعه را نیز میتوان ملهم از عکاس آلمانی “آگوست ساندر” دانست. با این ویژگیها، او به مدت زمان طولانی عکسهای فراوانی گرفته است و یقینا کاملترین آرشیو در نوع خود است. گذر زمان، اهمیت و اعتبار کار محسن راستانی را در انجام پروژه “خانواده ایرانی” بیشتر مشخص میکند.