بونیفیس موانگی

بونیفیس موانگی بخاطر مجموعهٔ «خشونت پلیس در کنیا» نامزد جایزه کتاب عکس سال ۲۰۱۱ فوتو اویدنس (FotoEvidence) بود که همان سال مجید سعیدی عکاس ایرانی آژانس گتی‌ایمیجز بخاطر مجموعه مستندی از قربانیان جنگ افغانستان نیز نامزد دریافت جایزه بود.

روزی که به تنهایی ایستادم

عکاس بنیفیس موانگو می‌خواست به فساد در کشورش کنیا اعتراض کند. او طرحی ریخت و قرار شد که او و برخی از دوستانش در یک گردهمایی عمومی اعتراض کنند و فریاد بزنند. اما هنگامی که آن لحظه فرا رسید او تنها ایستاده بود.

بونیفیس موانگی می‌گوید که پس از آن چه اتفاقی افتاد و این به او نشان داد که او واقعا چه کسی هست. همانطور که او می گوید «دو روز قدرتمند در زندگی وجود دارد. روزی به دنیا آمدید، و روزی که پی می‌برید که چه کسی هستید.»

«ما انجمن فیلم سازان را داریم، هنرمندان نقاشی بر دیوار، نوازندگان و هنگامی که مشکلی در کشور هست ما گردهم آمده و فکر می کنیم و بر روی موضوع کار می‌کنیم. بنابراین قوی‌ترین ابزار ما هنر هست، زیرا ما در دنیای بسیار شلوغی زندگی می کنیم که مردم غرق زندگی خودشان هستند، آنها برای خواندن وقت ندارند. ما فعالیت‌هایمان را بسته‌بندی کرده و پیام‌هایمان را در هنر می‌گذاریم. بنابراین از موسیقی، تا نقاشی دیواری این هنرها چیزهاییست که ما انجام می دهیم.»

(برگرفته از تدتاک)