استفن ویلکس

 استفان ویلکس، عکاس نامدار آمریکایی که به خاطر پروژه‌های خوبش جهانی شده است.  عکس‌های او مانند مجموعه‌ی معروفش به اسم «نیواورلئان» در مجموعه موزه جورج ایستمن، موزه هنری جیمز آ. میچنر، موزه هنرهای زیبا هوستون، مجموعه داو جونز، بنیاد هنری کارل و مریلین توما، موزه یهود نیویورک، کتابخانه کنگره، موزه هنر اسنیت موجود است.

هم‌چنین کارهای تحریریه وی در نشریات برجسته‌ای مانند مجله نیویورک تایمز، تایم، فورچون، نشنال جئوگرافیک و در بسیاری دیگر منتشر شده‌اند.

عکاسی را می‌توان ثبت یک تک لحظه در درون ذره‌ای از زمان توصیف کرد. هر لحظه یا عکس بازنمایی پاره‌ای ‎قابل لمس از خاطرات ما در گذر زمان است. اما چه می‌شد اگر می‌توانستیم بیش از یک لحظه را در یک عکس ثبت کنیم؟ چه می‌شد اگر یک عکس عملاً می‌توانست زمان را درهم ریخته، بهترین لحظه‌های روز و شب را بی هیچ مرزی در میان به شکل یکپارچه در قالب یک تصویر واحد جمع کند؟

«من ایده‌ای به ‌نام «روز به شب» به وجود آورده‌ام و معتقدم این ایده نگاه شما را به جهان تغییر خواهد داد. روی خود من که چنین تاثیری داشته است. من کار را با عکاسی از مکان‌های نمادین شروع می‌کنم، نقاطی که بخشی از خاطرات جمعی ما هستند. از فراز یک نقطه ثابت عکاسی می‌کنم و اصلاً جا به جا نمی‌شوم. لحظه‌های گذرا و محو شدنیِ انسان‌ها و نور را در گذر زمان ثبت می‌کنم. بعد از حدود ۱۵ تا ۳۰ ساعت عکاسی و گرفتن بیش از ۱٫۵۰۰عکس به این شیوه، بهترین لحظه‌های شب و روز را گلچین می‌کنم. من در اصل یک عکاس خیابانی از ارتفاع ۱۵متری از سطح زمینم و بنابراین هر چه در این عکس می‌بینید واقعاً در آن روز رخ داده است.