تفاوت عکاسی دیجیتال و آنالوگ یکی از بحثهای خیلی قدیمی در بین عکاسها است. برخی از آنها به عکاسی آنالوگ علاقه دارند و برخی دیگر هم عکاسی دیجیتال را ترجیح میدهند. فقط تعداد خیلی کمی از عکاسها هستند که از هر دو رسانه برای عکاسی استفاده میکند.
زمانی که پیشرفتهای تکنولوژی ما را با دوربینهای دیجیتال آشنا کرد خیلی از عکاسها دوربینهای آنالوگ خودشان را با دوربینهای دیجیتالی تعویض کردند. آیا این کار تصمیم درستی بود؟ تفاوت بین عکاسی دیجیتال و آنالوگ چیست؟ چرا باید به جای عکاسی آنالوگ با دوربینهای دیجیتال عکاسی کنیم؟
با وجود این حقیقت که در سالهای نخست فناوری عکاسی دیجیتال، عکاسان حرفهای با ناباوری پیشرفت آن را نظاره کردند، با سرعتی سرسامآور بازار را به تسخیر در آورده است. همزمان که عکاسان از آنالوگ به دیجیتال روی آوردند، بیش از آن که از سهمشان از دردهای فزاینده لطمه ببینند، مبارزه با فناوری جدید و تردید نسبت به کاراییاش، اذیتشان کرد. سؤالهای زیر از میان سؤالهایی است که معمولا پرسیده میشود:
آیا حقیقتاً امکان دارد که از تصاویر دیجیتالی، چاپهای بزرگ و باکیفیت بهدست آورد؟
آیا عکسهای دیجیتال، مصنوعی بهنظر نمیآیند؟
آیا رنگها بهنظر طبیعی میآیند؟
دیجیتالی کردن چگونه بر عکاسی سیاه و سفید تاثیر میگذارد؟
برای پاسخ دادن به این سؤالها و مطلع شدن از عکاسی دیجیتال، یک مسئله قطعی بود: برای عکاسان ضرورت داشت تا زمانی را برای فراگیری این فناوری اختصاص دهند. برای عکاسان نه تنها لازم بود که با یک دوربین جدید و تا حدودی پیچیده آشنا شوند، بلکه ضرورت داشت تا برنامههای جدید دستکاری عکس را بهطور کامل فرا گیرند. بسیاری از عکاسان اساساً از این تلاشها میگریختند و در نتیجه عکاسی سنتی آنالوگ، توسط آنهایی که حتی دانش عمیقی از فرایند دیجیتال را کسب نکرده بودند، حمایت شد.
«کتابهای آموزشی بسیاری دربارهی دوربینهای دیجیتال، فناوری دیجیتال و آخرین برنامهها دربارهی دستکاری تصویر، نوشته شده است، که قرار بود گذار آماتورها و حرفهایها را از عکاسی آنالوگ به دیجیتال تسهیل کنند. با این همه، بهنظر میرسد در این فرایند یک نکته فراموش شده باشد: عکاسی دیجیتال به ماورای تکنیک میرود و بعلاوه دربارهی تصویرها و محتوایشان است – دربارهی حالتها و ترتیب فرم آنها. این کتاب به شما کمک میکند تا با عکاسی دیجیتال آشنا شوید و مجدداً بر تصویر در عصر دیجیتال، تمرکز کنید. تصویرها، زبان و قوانین اولیهی خاص خودشان را دارند. عکاسی سیاه و سفید، رسانهای است که اصرار دارد در هر دو شیوهی عکاسی دیجیتال و آنالوگ، شکلی هنری به خود بگیرد. یقیناً، فناوری عکاسی دیجیتال پیچیده بهنظر میآید و باید بر آن مسلط شد، اما فناوری عکاسی همیشه نباید موضوع اصلی باشد؛ بلکه باید تنها در خدمت هدایت شما به سوی نتیجهی نهایی تصاویری گویا و هنری باشد.
صرف نظر از جنبههای فنی محصول، اینکه تصویری به شیوهی آنالوگ گرفته شده باشد یا دیجیتال، اصلاً به نحوهی ارائهی عکس ربطی ندارد. بنابراین، برای کمک به شما در جهت آموختن ترکیببندی تصویر، تعدادی نمونه در این کتاب گنجانده شده است که به شیوهی آنالوگ عکاسی شدهاند.
با این همه، یک چیز قطعی است: با اینکه، با عکاسی دیجیتال، باید بر تکنیکهای بهطور فزاینده مشکل، تسلط پیدا کرد، فناوری نباید هرگز در نفس خود هدف شود. دقیقاً به همین خاطر است که بسیار اهمیت دارد بر این موضوع تاکید کرد که عکاسی عمدتاً دربارهی تکنیک نیست بلکه تصاویری با محتواست که ضمیر عکاس را بیان و در عین حال به شیوهای جالب خلق میشود. و این همان چیزی است که کتاب دربارهاش است.»
(تورستن، آندریاس هوفمان، فن و هنر عکاسی سیاه و سفید در عصر دیجیتال، مترجم، حکمی، شیرین)
–
(منبع ویدئو بیبیسی است)