بسی مانسون(Becci Manson) ادیتور آتلیهای عکاسی در نیویورک پس از زلزله و سونامی بزرگ در سال 2011 در ژاپن برای کمک به روستاهای خسارت دیده میرود و وقتی عکسها و آلبومهای خیس و خراب شده مردم را در میان گل و لای میبیند به این فکر میافتد که این عکسها را نجات دهد و به مدد همین شبکههای اجتماعی مجازی از سراسر دنیا ادیتورهای به او میپیوندند تا خاطرات بازماندگان را حفظ کنند.
در پی زمین لرزه و سونامی ۲۰۱۱ ژاپن، عکسهای آسیب دیده و گم شدۀ خانوادهها و عزیزان آنها، در بین خرابهها آمیخته شده بود. روتوش گرِ عکس بسی مانسون، با یاری داوطلبان محلی و گروه جهانی همکارانی که از طریق اینترنت گرد هم آورد، کمک کرد و عکسها را تمیز و مرمت کردند و با اینکار خاطرات صاحبان آنها را دوباره زنده کردند.
«قبل از مارچ سال ۲۰۱۱، من یک روتوش گر عکس بودم، در عکاسی در نیویورک سیتی. ما موجودات رنگ پریده و بی رنگ و رو هستیم. ما در تاریکی و اتاقهای بدون پنجره قایم میشویم، و عموما” از روشنایی دوری می کنیم. ما مدلهای لاغر را استخوانیتر و پوستهای عالی را فوق العادهتر، و غیر ممکن را ممکن میکنیم، و همیشه در مطبوعات مورد انتقاد قرار میگیریم، اما برخی از ما در واقع هنرمندانی با استعدادی با سالها تجربه هستیم اما برخی از ما در واقع هنرمندانی با استعدادی با سالها تجربه هستیم و تقدیری حقیقی برای تصاویر و عکاسی.»
(برگرفته از تدتاک)